ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΑ

Εν αναμονή της γιορτής μας για την 25η Μαρτίου και μέσω κατασκευών, δραστηριοτήτων και πρόβας, εχθές ο καιρός μας χαμογέλασε και εξορμήσαμε στην πόλη μας για τα χελιδονίσματα!!!
Μαζί με το 2ο Νηπιαγωγείο πήραμε τα στολισμένα με αληθινά λουλούδια καλάθια μας, βάλαμε τα στεφάνια μας, πήραμε τις χελιδόνες μας, για να αφήσουμε από μία σε κάθε σπίτι ή μαγαζί που θα πούμε τα κάλαντα και βγήκαμε σε μαγαζιά, σε σπίτια ακόμα και στο Τεχνικό Λύκειο δίπλα μας,δηλαδή όπου υπήρχαν μανούλες που μας περίμεναν και τραγουδήσαμε τα ανοιξιάτικα κάλαντα.
Περάσαμε καταπληκτικά, ξεσηκώσαμε όλη την μικρή μας πόλη και γυρίσαμε ενθουσιασμένοι με τα καλάθια μας γεμάτη ταρταρίσματα και φιλέματα!!!!!Ήταν μια απίστευτη εμπειρία για τους μικρούς και τους μεγάλους και  σίγουρα θα το κάνουμε και του χρόνου!!!!

Και λίγα λόγια για το έθιμο της χελιδόνας:

Η Χελιδόνα, ή αλλιώς χελιδόνισμα, ήταν ένα έθιμο ιδιαίτερα διαδεδομένο σε ολόκληρη την Ελλάδα , σύμφωνα με το οποίο τα παιδιά σχολικής ηλικίας γύριζαν στα σπίτια τους εκείνη την ημέρα κρατώντας ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού και τραγουδώντας τον ερχομό της άνοιξης.

Ως ανταμοιβή για το τραγούδι τους έπαιρναν από τις νοικοκυρές αυγά ή άλλα τοπικά προϊόντα, τα οποία έβαζαν στη «χελιδόνα».

Η χελιδόνα ήταν ένα όμορφο κλουβί στολισμένο με πρασινάδες και άνθη της Άνοιξης και μέσα υπήρχε ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού, έτσι τοποθετημένο ώστε με το τράβηγμα μιας κλωστής η χελιδόνα να περιστρέφεται. Απαραίτητο εξάρτημα και συμπλήρωμα της χελιδόνας ήταν οι «μάρτες». Δίχρωμες (ασπροκόκκινες) στριφτές κλωστές που έδιναν τα παιδιά στις νοικοκυρές μόλις τελείωναν το τραγούδι. Τις μάρτες τις φορούσαν στο χέρι ή στο λαιμό ή στο πόδι τα παιδιά για να μη μαυρίσουν από τον καυτερό ήλιο του Μάρτη, όπως λέει και η παροιμία «όποιος έχει κόρη ακριβή ήλιος του Μάρτη μη τη δει». Ιδιαίτερα τη φορούσαν τα κορίτσια για να είναι όμορφες το Πάσχα με το καινούργιο τους φόρεμα. Τις μάρτες τις τοποθετούσαν με τον ερχομό των χελιδονιών , πάνω σε φράχτες για να τις πάρουν τα χελιδόνια και να χτίσουν μ΄ αυτές τη φωλιά τους. Το έθιμο αυτό εκτός του ότι είναι ένας ύμνος για την άνοιξη, συμβολίζει το ζευγάρωμα και την αναπαραγωγή.

(Πηγή:dimosvisaltias.gr)

Και μια και μιλάμε για Άνοιξη ας ρίξουμε μια σύντομη ματιά στα ανοιξιάτικά μας μέχρι τώρα!

• Στολίσαμε την αίθουσα και την πόρτα μας

• Κάναμε τους Μάρτηδες αλλά και το ταμπουρίνο του Μάρτη καθώς μιλήσαμε για τις παροιμίες του μήνα Μάρτη, συνδυάζοντας το με τα βήματα για την ζωή και τα συναισθήματα.....

Μάρτης είναι, πότε κλαίει, πότε γελάει...

• Μαθηματικά με πελαργούς και χελιδόνια......

Και τέλος η ομαδική μας, όπως πάντα με πολλές τεχνικές!!!Έγινε καταπληκτική δε συμφωνείτε;Καλλιτέχνες τα μικρούλια μας!!!!!!

Αυτά προς το παρόν!!!Τα υπόλοιπα για την Άνοιξη μετά το Πάσχα!!!

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Α.Μ.Ε.Α "ΤΟ ΚΟΥΤΣΟ ΑΡΚΟΥΔΑΚΙ"

Αυτόν τον καιρό ασχολούμασταν και ασχολούμαστε με πολλά θέματα...Μπήκαμε στην ενότητα των συναισθημάτων από τα βήματα για την ζωή αλλά και τελειώσαμε το θέμα μας " Γνωρίζω το σώμα μου"....Αυτά τα δύο θέματα μας βοήθησαν με το πρόγραμμα για τα Α.Μ.Ε.Α με τίτλο "Το κουτσό αρκουδάκι".
Το κουτσό αρκουδάκι είναι ένα παραμύθι από τα ΚΕ.ΚΥΚ.ΑΜΕΑ Κομοτηνής και αναφέρεται κυρίως στα άτομα με κινητικά προβλήματα....

Λίγα λόγια για το παραμύθι...

Ο Κανέλλος είναι ένα αρκουδάκι που γεννήθηκε με το ένα πόδι κοντύτερο από το άλλο, αλλά κατά τα άλλα είναι απόλυτα υγιής....Την πρώτη μέρα του σχολείου τα παιδιά τον κοροϊδεύουν  και η χαρά του Κανέλλου μετατρέπεται σε στεναχώρια και απογοήτευση...Εκείνη την μέρα ο Κανέλλος δεν σηκώθηκε από την θέση του...Ακόμα και ο μεγαλύτερος αδελφός του ο Μίκος δεν φαινόταν πουθενά....Το απόγευμα ο Μίκος και οι φίλοι του δεν τον πήραν για παιχνίδι μαζί τους στο ποτάμι γιατί δεν μπορούσε να τρέχει γρήγορα...Όμως μια ξαφνική νεροποντή κάνει τον Κανέλλο να τον δουν οι άλλοι όπως πραγματικά είναι,γιατί σώζει τον αδελφό του και τους φίλους του από το ποτάμι....Στο τέλος όλοι του ζητάνε συγνώμη και γίνονται φίλοι και μια μεγάλη παρέα.....
Τι καλά θα ήταν να γινόταν έτσι και στην πραγματική ζωή....
Το παραμύθι διαπραγματεύεται έννοιες όπως η διαφορετικότητα και η αποδοχή της,ο σεβασμός, φιλία,αγάπη,δύναμη του χαρακτήρα, αφοσίωση, πίστη.....

• Τα παιδιά ζωγράφισαν το παραμύθι και ότι τους έκανε εντύπωση από αυτό...

• Δεν τους είχα διαβάσει τον τίτλο και τους ζήτησα να μου δώσουν αυτά τίτλο για το παραμύθι.Ορίστε μερικοί:

Το γενναίο αρκουδάκι

Το αρκουδάκι με την μεγάλη καρδιά

Ο Κανέλλος σώζει τους φίλους του

• Δεν μείναμε μόνο στα κινητικά προβλήματα αλλά  προχωρήσαμε παραπέρα και σε άλλες δυσκολίες όπως άνθρωποι με προβλήματα όρασης και κώφωσης.
• Είδαμε πάρα πολλές εικόνες και video από το διαδίκτυο και κυρίως αυτές που δείχνουν ανθρώπους με κινητικά ή άλλα προβλήματα να έχουν μια φυσιολογική ζωή σαν όλους τους άλλους και μάλιστα με πολύ μεγάλη επιτυχία!!!!Ανθρώπους με δύναμη ψυχής!!!!

Επειδή όμως αυτό το πρόγραμμα κυρίως είναι βιωματικό, ώστε να καταλάβουν τα παιδιά την δύναμη που μπορεί να έχει ο άνθρωπος και πως κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να τον πτοήσει αρκεί να μπορεί να πιστέψει στον εαυτό του,ξεκινήσαμε....

Ζωγραφική με το στόμα και με το πόδι (αφού είδαμε πολλούς πίνακες ζωγραφικής ανθρώπων που ζωγραφίζουν με το στόμα)....

• Τα παιδιά σε ζευγάρια..Ο ένας με κλειστά τα μάτια και ο άλλος ο βοηθός του..Σε δεύτερη φάση το δυσκολεύουμε, βάζω και εμπόδια...Υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ τους;Δέσαμε τα μάτια μας με ένα μαντήλι..Μπορώ να καταλάβω τον άλλον από την φωνή ή την αφή;(όταν κάναμε το σώμα και τις αισθήσεις)

• Προσπαθήσαμε να περπατήσουμε όπως το κουτσό αρκουδάκι...

• Παιχνίδι με καπάκια.Τα παιδιά πάλι σε ζευγάρια.Το ένα έχει ένα κουτάλι στο στόμα.Το άλλο παιδί από ένα καλαθάκι παίρνει ένα καπάκι ,το βάζει στο κουτάλι του ζευγαριού του.Το παιδί με το κουτάλι στο στόμα πρέπει να διανύσει μια μικρή απόσταση με το καπάκι στο στόμα χωρίς να του πέσει. Αν του πέσει αναλαμβάνει ο σύντροφός του να το σηκώσει και να το ξανατοποθετήσει στο κουτάλι.

• Χρησιμοποιήσαμε μπαλόνια και γράψαμε πάνω τα συναισθήματά μας για τα άτομα με κινητικές η άλλου είδους δυσκολίες...

• Παιχνίδια με τα μπαλόνια...

• Διαδρομές χωρίς να χρησιμοποιήσουν χέρια

• Μάθαμε για την νοηματική, την γλώσσα των ανθρώπων που δεν μπορούν να ακούσουν ή να μιλήσουν και είδαμε πολλά video πως τη χρησιμοποιούν...Πολλά παιδιά έμαθαν το όνομά τους στην νοηματική....

                          (Την εικόνα την βρήκα στο διαδίκτυο)

• Τέλος η αφίσα μας!Βάλαμε όλη μας την τέχνη και τα συναισθήματα που μας πλημμύρισαν κατά την ενασχόλησή μας με το θέμα...

Ήταν ένα υπέροχο πρόγραμμα, έντονα συναισθηματικό με πολλά διδάγματα...Το σύνθημα της αφίσας μας;

ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ-ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ