ΔΟΝΙ ΔΟΝΙ ΧΕΛΙΔΟΝΙ.... (ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ)

Χελιδονίσματα στο σχολείο μας!!!!

Όπως και πέρισυ, έτσι και φέτος,αναπαραστήσαμε το έθιμο της χελιδόνας.Μαζί με το 2ο Νηπιαγωγείο Χρυσούπολης τραγουδήσαμε τα ανοιξιάτικα κάλαντα σε μαγαζιά και σε σπίτια γονιών που ήταν κοντά στο σχολείο μας...
Όλη αυτή την εβδομάδα προετοιμαζόμασταν γι αυτή την μέρα.Μάθαμε ένα από τα τραγούδια που έλεγαν για τα χελιδονίσματα (υπάρχουν πολλά, ανάλογα με την περιοχή), φτιάξαμε τα καπέλα μας και το καλάθι που θα γεμίσει με τα τραταρίσματα.....

Χελιδόνι μου γοργό 

που ήρθες απ΄την έρημο

τι καλά μας έφερες;

-Την υγεία,την χαρά

και τα κόκκινα αυγά

Δόνι,δόνι

δόνι, χελιδόνι

καλώς ήρθες στο μπαλκόνι

έλα φτιάξε την φωλιά σου

και βγάλε τα πουλιά σου!

 Και το καλάθι μας γεμάτο με κεράσματα στην επιστροφή μας!Μην το βλέπετε έτσι...Τα πιο πολλά φαγώθηκαν στον δρόμο!!!!!!

Λίγα λόγια για το έθιμο της χελιδόνας

Το «ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑ» είναι ένα πρωτομαρτιάτικο έθιμο, ένα μελωδικό καλωσόρισμα της Άνοιξης με ειδικά τραγούδια που λέγουν τα παιδιά γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι κρατώντας στεφάνι λουλουδιών ή ένα κλαδί από κισσό & ομοίωμα χελιδονιού που έχει ένα «μαγικό χαρακτήρα»:

Τα παιδιά, με το τραγούδι τους, επικαλούνται τα αληθινά χελιδόνια, να έρθουν στον τόπο τους και μαζί μ’ αυτά η άνοιξη. Είναι ένα αναβλαστικό έθιμο και σκοπός του είναι η υποβοήθηση της βλάστησης της γης.

 Τα παιδιά παίρνουν ένα καλάθι, το γεμίζουν φύλλα κισσού και περνούν μέσα από αυτό ένα ραβδί’ στην άκρη του ραβδιού προσαρμόζουν τη χελιδόνα, ένα ξύλινο ομοίωμα πτηνού. Γύρω στον λαιμό της χελιδόνας υπάρχουν κουδουνάκια, που ηχούν, καθώς κινείται το ραβδί από το οποίο αυτή κρέμεται. Τα παιδιά με το καλάθι της χελιδόνας πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν:

Ήρθε, ήρθε χελιδόνα
ήρθε κι άλλη μελιηδόνα,
κάθισε και λάλησε,
και γλυκά κελάδησε:
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,
και Φλεβάρη φοβερέ,
κι αν φλεγίσεις κι αν τσικνίσεις,
καλοκαίρι θα μυρίσεις.
Κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις,
πάλιν άνοιξιν θ’ανθίσεις.
Θάλασσαν επέρασα
και στεριάν δεν ξέχασα,
κύματα κι αν έσχισα,
έσπειρα, ‘κονόμησα.

 Η νοικοκυρά παίρνει λίγα φύλλα κισσού από το καλάθι της χελιδόνας, τα τοποθετεί στο κοτέτσι, για να γεννούν πολλά αυγά οι κότες, και δίνει ένα ή δυο αυγά στα παιδιά που ξεκινούν για άλλο σπίτι. Όπως είναι γνωστό, ο βαθυπράσινος κισσός είναι σύμβολο της αειθαλούς βλαστήσεως και θεωρείται μέσο ικανό να μεταδώσει τη θαλερότητα και τη γονιμότητα στις όρνιθες και τα άλλα ζώα. Έπαιρναν για αμοιβή γλυκίσματα και χρήματα, κάτι ανάλογο με την αμοιβή από τα κάλαντα, δίνοντας ευχές για ευημερία και ευγονία. Πρόκειται για έθιμο που κατάγεται από την αρχαιότητα, όπως αποδεικνύει το «χελιδόνισμα», δηλαδή το τραγούδι της χελιδόνας, που μας παρέδωσε ο Αθήναιος γύρω στα 200 μ.Χ., αλλά ανάγεται σε πολύ παλιότερα χρόνια.

(πηγήΘΡΑΚΗ)

ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΑ

Εν αναμονή της γιορτής μας για την 25η Μαρτίου και μέσω κατασκευών, δραστηριοτήτων και πρόβας, εχθές ο καιρός μας χαμογέλασε και εξορμήσαμε στην πόλη μας για τα χελιδονίσματα!!!
Μαζί με το 2ο Νηπιαγωγείο πήραμε τα στολισμένα με αληθινά λουλούδια καλάθια μας, βάλαμε τα στεφάνια μας, πήραμε τις χελιδόνες μας, για να αφήσουμε από μία σε κάθε σπίτι ή μαγαζί που θα πούμε τα κάλαντα και βγήκαμε σε μαγαζιά, σε σπίτια ακόμα και στο Τεχνικό Λύκειο δίπλα μας,δηλαδή όπου υπήρχαν μανούλες που μας περίμεναν και τραγουδήσαμε τα ανοιξιάτικα κάλαντα.
Περάσαμε καταπληκτικά, ξεσηκώσαμε όλη την μικρή μας πόλη και γυρίσαμε ενθουσιασμένοι με τα καλάθια μας γεμάτη ταρταρίσματα και φιλέματα!!!!!Ήταν μια απίστευτη εμπειρία για τους μικρούς και τους μεγάλους και  σίγουρα θα το κάνουμε και του χρόνου!!!!

Και λίγα λόγια για το έθιμο της χελιδόνας:

Η Χελιδόνα, ή αλλιώς χελιδόνισμα, ήταν ένα έθιμο ιδιαίτερα διαδεδομένο σε ολόκληρη την Ελλάδα , σύμφωνα με το οποίο τα παιδιά σχολικής ηλικίας γύριζαν στα σπίτια τους εκείνη την ημέρα κρατώντας ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού και τραγουδώντας τον ερχομό της άνοιξης.

Ως ανταμοιβή για το τραγούδι τους έπαιρναν από τις νοικοκυρές αυγά ή άλλα τοπικά προϊόντα, τα οποία έβαζαν στη «χελιδόνα».

Η χελιδόνα ήταν ένα όμορφο κλουβί στολισμένο με πρασινάδες και άνθη της Άνοιξης και μέσα υπήρχε ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού, έτσι τοποθετημένο ώστε με το τράβηγμα μιας κλωστής η χελιδόνα να περιστρέφεται. Απαραίτητο εξάρτημα και συμπλήρωμα της χελιδόνας ήταν οι «μάρτες». Δίχρωμες (ασπροκόκκινες) στριφτές κλωστές που έδιναν τα παιδιά στις νοικοκυρές μόλις τελείωναν το τραγούδι. Τις μάρτες τις φορούσαν στο χέρι ή στο λαιμό ή στο πόδι τα παιδιά για να μη μαυρίσουν από τον καυτερό ήλιο του Μάρτη, όπως λέει και η παροιμία «όποιος έχει κόρη ακριβή ήλιος του Μάρτη μη τη δει». Ιδιαίτερα τη φορούσαν τα κορίτσια για να είναι όμορφες το Πάσχα με το καινούργιο τους φόρεμα. Τις μάρτες τις τοποθετούσαν με τον ερχομό των χελιδονιών , πάνω σε φράχτες για να τις πάρουν τα χελιδόνια και να χτίσουν μ΄ αυτές τη φωλιά τους. Το έθιμο αυτό εκτός του ότι είναι ένας ύμνος για την άνοιξη, συμβολίζει το ζευγάρωμα και την αναπαραγωγή.

(Πηγή:dimosvisaltias.gr)

Και μια και μιλάμε για Άνοιξη ας ρίξουμε μια σύντομη ματιά στα ανοιξιάτικά μας μέχρι τώρα!

• Στολίσαμε την αίθουσα και την πόρτα μας

• Κάναμε τους Μάρτηδες αλλά και το ταμπουρίνο του Μάρτη καθώς μιλήσαμε για τις παροιμίες του μήνα Μάρτη, συνδυάζοντας το με τα βήματα για την ζωή και τα συναισθήματα.....

Μάρτης είναι, πότε κλαίει, πότε γελάει...

• Μαθηματικά με πελαργούς και χελιδόνια......

Και τέλος η ομαδική μας, όπως πάντα με πολλές τεχνικές!!!Έγινε καταπληκτική δε συμφωνείτε;Καλλιτέχνες τα μικρούλια μας!!!!!!

Αυτά προς το παρόν!!!Τα υπόλοιπα για την Άνοιξη μετά το Πάσχα!!!