Όπως ήταν φυσικό ακούσαμε πολλά τραγούδια για το Πολυτεχνείο αυτές τις μέρες...Αυτό όμως που αγάπησαν πιο πολύ από όλα ήταν το "τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο".Το βάζαμε και το ξαναβάζαμε μετά από απαίτηση της πλειοψηφίας...Άλλωστε τι δημοκρατία έχουμε....
Και βέβαια ήταν το θέμα της ομαδικής μας κατασκευής..
Τις ακτίνες του ήλιου τις φτιάξαμε με τις παλάμες των παιδιών γιατί τα παιδιά είναι ο ήλιος που φωτίζει την ζωή μας και η ελπίδα για το μέλλον...Στις καρδιές βάλαμε συνθήματα για το Πολυτεχνείο με απαίτηση των παιδιών γιατί "πολύ συγκινηθήκαμε κυρία...ράγισε η καρδιά μας....."
Και βέβαια σε πρώτο πλάνο οι ελεύθερες ζωγραφιές των παιδιών που τις θεωρώ το πιο σημαντικό πράγμα από όλα γιατί εκεί καταλαβαίνεις τι μηνύματά εισέπραξαν τα παιδιά από όλα όσα κάνουμε στην τάξη.....
Τα περιστέρια της ειρήνης με την τεχνική stensil
Και βέβαια οι ζωγραφιές της Ντενεκεδούπολης....(υπέροχες....)
Άχου μωρέ ... ράγισε και η δική τους καρδούλα !!!!!!!!!!!!!! Αυτό σημαίνει ότι τα παιδάκια εισέπραξαν το μήνυμα από την κυρία τους ... Μαρία μου μπράβο , μπράβο ,μπράβοοοοοο !!!!!!!!!!!!!!!
πωπω τι όμορφες οι ''ελευθερες'' ζωγραφιές; των παιδιών!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά και τα περιστέρια σας είναι υπέροχα!
Ευχαριστώ Δανάη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικά όλα!!!! Μπράβο σας!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆχου μωρέ ... ράγισε και η δική τους καρδούλα !!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό σημαίνει ότι τα παιδάκια εισέπραξαν το μήνυμα από την κυρία τους ...
Μαρία μου μπράβο , μπράβο ,μπράβοοοοοο !!!!!!!!!!!!!!!