ΔΟΝΙ ΔΟΝΙ ΧΕΛΙΔΟΝΙ.... (ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ)

Χελιδονίσματα στο σχολείο μας!!!!

Όπως και πέρισυ, έτσι και φέτος,αναπαραστήσαμε το έθιμο της χελιδόνας.Μαζί με το 2ο Νηπιαγωγείο Χρυσούπολης τραγουδήσαμε τα ανοιξιάτικα κάλαντα σε μαγαζιά και σε σπίτια γονιών που ήταν κοντά στο σχολείο μας...
Όλη αυτή την εβδομάδα προετοιμαζόμασταν γι αυτή την μέρα.Μάθαμε ένα από τα τραγούδια που έλεγαν για τα χελιδονίσματα (υπάρχουν πολλά, ανάλογα με την περιοχή), φτιάξαμε τα καπέλα μας και το καλάθι που θα γεμίσει με τα τραταρίσματα.....

Χελιδόνι μου γοργό 

που ήρθες απ΄την έρημο

τι καλά μας έφερες;

-Την υγεία,την χαρά

και τα κόκκινα αυγά

Δόνι,δόνι

δόνι, χελιδόνι

καλώς ήρθες στο μπαλκόνι

έλα φτιάξε την φωλιά σου

και βγάλε τα πουλιά σου!

 Και το καλάθι μας γεμάτο με κεράσματα στην επιστροφή μας!Μην το βλέπετε έτσι...Τα πιο πολλά φαγώθηκαν στον δρόμο!!!!!!

Λίγα λόγια για το έθιμο της χελιδόνας

Το «ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑ» είναι ένα πρωτομαρτιάτικο έθιμο, ένα μελωδικό καλωσόρισμα της Άνοιξης με ειδικά τραγούδια που λέγουν τα παιδιά γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι κρατώντας στεφάνι λουλουδιών ή ένα κλαδί από κισσό & ομοίωμα χελιδονιού που έχει ένα «μαγικό χαρακτήρα»:

Τα παιδιά, με το τραγούδι τους, επικαλούνται τα αληθινά χελιδόνια, να έρθουν στον τόπο τους και μαζί μ’ αυτά η άνοιξη. Είναι ένα αναβλαστικό έθιμο και σκοπός του είναι η υποβοήθηση της βλάστησης της γης.

 Τα παιδιά παίρνουν ένα καλάθι, το γεμίζουν φύλλα κισσού και περνούν μέσα από αυτό ένα ραβδί’ στην άκρη του ραβδιού προσαρμόζουν τη χελιδόνα, ένα ξύλινο ομοίωμα πτηνού. Γύρω στον λαιμό της χελιδόνας υπάρχουν κουδουνάκια, που ηχούν, καθώς κινείται το ραβδί από το οποίο αυτή κρέμεται. Τα παιδιά με το καλάθι της χελιδόνας πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν:

Ήρθε, ήρθε χελιδόνα
ήρθε κι άλλη μελιηδόνα,
κάθισε και λάλησε,
και γλυκά κελάδησε:
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,
και Φλεβάρη φοβερέ,
κι αν φλεγίσεις κι αν τσικνίσεις,
καλοκαίρι θα μυρίσεις.
Κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις,
πάλιν άνοιξιν θ’ανθίσεις.
Θάλασσαν επέρασα
και στεριάν δεν ξέχασα,
κύματα κι αν έσχισα,
έσπειρα, ‘κονόμησα.

 Η νοικοκυρά παίρνει λίγα φύλλα κισσού από το καλάθι της χελιδόνας, τα τοποθετεί στο κοτέτσι, για να γεννούν πολλά αυγά οι κότες, και δίνει ένα ή δυο αυγά στα παιδιά που ξεκινούν για άλλο σπίτι. Όπως είναι γνωστό, ο βαθυπράσινος κισσός είναι σύμβολο της αειθαλούς βλαστήσεως και θεωρείται μέσο ικανό να μεταδώσει τη θαλερότητα και τη γονιμότητα στις όρνιθες και τα άλλα ζώα. Έπαιρναν για αμοιβή γλυκίσματα και χρήματα, κάτι ανάλογο με την αμοιβή από τα κάλαντα, δίνοντας ευχές για ευημερία και ευγονία. Πρόκειται για έθιμο που κατάγεται από την αρχαιότητα, όπως αποδεικνύει το «χελιδόνισμα», δηλαδή το τραγούδι της χελιδόνας, που μας παρέδωσε ο Αθήναιος γύρω στα 200 μ.Χ., αλλά ανάγεται σε πολύ παλιότερα χρόνια.

(πηγήΘΡΑΚΗ)