Από τις αρχές της Άνοιξης, συνεχίζοντας τα βήματα για την ζωή, μπήκαμε στο κεφάλαιο της αναγνώρισης και διαχείρισης των συναισθημάτων.Τα συναισθήματα, η αναγνώρισή τους και η διαχείρισή τους από τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, είναι κάτι που το δουλεύουμε καθ όλη την διάρκεια της σχολικής χρονιάς, απλώς τώρα έγινε πιο οργανωμένα.
Στόχοι:
Τα παιδιά έβαψαν τις καρτέλες με τα συναισθήματα ανάλογα με το χρώμα που κατά την γνώμη τους ταίριαζε....Ανοιχτά χρώματα για τα συναισθήματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα και σκούρα για αυτά που δεν μας πολυαρέσουν....
Μόλις σταματούσε έδειχναν το συναίσθημα της καρτέλας τους.Ξανάρχιζε η μουσική και μόλις σταματούσε έπρεπε να βρουν τα ζευγάρια τους....Ξεκινούσαν πάλι μαζί....
Ύστερα ακούγονταν διάφορα είδη μουσικής, χαρούμενη, λυπημένη,άγρια...Με το σταμάτημα τους έδειχνα μια καρτέλα και χόρευαν μόνο τα παιδιά που είχαν την ίδια καρτέλα....
Στόχοι:
- Να αναγνωρίζουν τα παιδιά τα συναισθήματά τους ερμηνεύοντας τις σωματικές τους ενδείξεις ανάλογα με τις περιστάσεις
- Να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα των άλλων
- Να διαχωρίζουν τα συναισθήματά τους
- Να κατανοήσουν ότι κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά συναισθήματα πάνω σε κάποιο θέμα ή γεγονός
- Να κατανοήσουν ότι δεν υπάρχουν αποδεκτά ή μη αποδεκτά συναισθήματα αλλά μη αποδεκτό είναι οι συμπεριφορές με τις οποίες μερικές φορές τα εκφράζουμε...
- Να συναισθάνονται την κατάσταση των άλλων και να εκδηλώνουν ενδιαφέρον και φροντίδα (ενσυναίσθηση)
Αρχικά ξεκινήσαμε με την αναγνώριση όλων των συναισθημάτων μέσα από βιωματικές καταστάσεις και παιχνίδια αλλά και παραμύθια.Στην πορεία θα σταθούμε σε κάποια συναισθήματα ξεχωριστά, κυρίως σε αυτά που νιώθουν σε μεγάλο βαθμό τα παιδιά και δεν μπορούν να τα ελέγξουν ή να τα κατανοήσουν, όπως φόβος, θυμός ζήλια κ.λ.π.
- Το βιβλίο "η παλέτα των συναισθημάτων" ήταν η αφορμή για να ξεκινήσουμε
Ακολούθησε μια μεγάλη συζήτηση για τα συναισθήματα με τα παιδιά.
Τα ονομάσαμε,τα αναγνωρίσαμε,μίλησαν για δικές τους εμπειρίες και περιστατικά από την ζωή τους, δώσαμε χρώματα στα συναισθήματα.
Προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε ότι δεν υπάρχουν αποδεκτά ή μη αποδεκτά συναισθήματα αλλά μη αποδεκτό είναι οι συμπεριφορές με τις οποίες μερικές φορές τα εκφράζουμε...
- Κάποιοι χάρτινοι κύκλοι που περίσσεψαν από κάποιες κατασκευές με πιάτα (ας μην ξεχνάμε την ανακύκλωση που έχει μπει δυναμικά στο σχολείο μας από την πρώτη μέρα) γίνανε οι καρτέλες μας για τα συναισθήματα....
- Οι καρτέλες βάφτηκαν ανά δύο...Μοιράστηκαν στα παιδιά και κάθε παιδί σηκώνονταν και κρύβοντας την καρτέλα του, έδειχνε με το σώμα και το πρόσωπό του το συναίσθημα που απεικόνιζε η καρτέλα του.Μόλις το έβρισκαν τα παιδιά το άφηνε στο πάτωμα και αμέσως σηκώνονταν και το παιδί που είχε την ίδια καρτέλα.Με αυτόν τον τρόπο γίνονταν τα ζεύγη...
- Σε δεύτερη φάση τους έδειξα φωτογραφίες από περιοδικά με διάφορα συναισθήματα και τα παιδιά τις τοποθετούσαν στην ανάλογη καρτέλα....
- Ψυχοκινητικό παιχνίδι με τις ίδιες καρτέλες.....Τα παιδιά με την μουσική χόρευαν...
Μόλις σταματούσε έδειχναν το συναίσθημα της καρτέλας τους.Ξανάρχιζε η μουσική και μόλις σταματούσε έπρεπε να βρουν τα ζευγάρια τους....Ξεκινούσαν πάλι μαζί....
- Το Λεξικό των συναισθημάτων!Κάθε φορά που ασχολούμαστε με ένα συναίσθημα θα το γεμίζουμε με εικόνες και λέξεις
- Βάζουμε τα συναισθήματα σε αλφαβητική σειρά αφού συμβουλευτούμε το αλφάβητό μας.....
Κάθε φορά που ασχολούμαστε με ένα συναίσθημα το ζωγραφίζουμε.....
- ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ-ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ
Με αφορμή το βιβλίο της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου -που το διαβάζουμε κάθε χρόνο- "Τα παιδιά της Άνοιξης" και την ιστορία του Μάρτη μάθαμε την παροιμία "Μάρτης είναι, πότε κλαίει, πότε γελάει".Ήταν μια ωραία αφορμή να μιλήσουμε για τα συναισθήματα της λύπης και της χαράς....
Η κατασκευούλα μας ήταν το ταμπουρίνο του Μάρτη με τις δυο όψεις,χαρούμενος-λυπημένος....
- Το παιχνίδι με τον καθρέφτη ήταν πολύ διασκεδαστικό για τα παιδιά....Τους έδωσα έναν καθρέφτη και τους είπα να σκεφτούν τι τους κάνει χαρούμενους και τι λυπημένους και να πάρουν την ανάλογη έκφραση....Το κάναμε και με διάφορα άλλα συναισθήματα.Στην αρχή τα παιδιά ήταν λίγο διστακτικά αλλά μετά από λίγη ώρα χαλάρωσαν και το παιχνίδι έγινε συναρπαστικό...
- Είπα στα παιδιά να κάνουν δύο ζωγραφιές σε μικρά τετράγωνα χαρτάκια.Στο ένα να ζωγραφίσουν τι τους κάνει χαρούμενους και στο άλλο τι τους κάνει λυπημένους....Όταν τα χαρτάκια μαζεύτηκαν φτιάξαμε το χαρούμενο ανθρωπάκι και το λυπημένο ανθρωπάκι....
Ερχόμενοι από τις διακοπές του Πάσχα και προτού ξεκινήσουμε ξανά με τα συναισθήματα του φόβου και του θυμού πιο αναλυτικά ,ζήτησα από τα παιδιά να μου πουν τι σημαίνει η λέξη "Ανάμνηση".Οι αναμνήσεις είναι μνήμες από το παρελθόν...ευχάριστες ή δυσάρεστες, χαρούμενες αλλά και στενάχωρες.....Μετά από μια μεγάλη συζήτηση με τα παιδιά τους έδωσα ένα φύλλο εργασίας από την Καλλιόπη Παπουτσάκη και το popi-it και το και τους ζήτησα να μου ζωγραφίσουν τις πασχαλινές αναμνήσεις τους...καλές ή κακές....Το φύλλο εργασίας το μετατρέψαμε σε ένα όμορφο βιβλιαράκι...
- Και οι υπόλοιποι βοηθοί μας με τους γονείς τους κατά την επίσκεψή τους στο σχολείο...
Ο Αλέξης μας με την μαμά του που μας έφερε τα αγαπημένα του παιχνίδια, φωτογραφίες και η μαμά του μας διάβασε το αγαπημένο του παραμύθι...
Η Βενετία με την μανούλα της και την δίδυμη αδελφή της Ελένη, μας παρουσίασε άψογα τον εαυτό της και μας έφεραν ένα πολύ ωραίο ομαδικό παιχνίδι που το παίξαμε πολύ!!!!Μάλιστα μας διάβασε η ίδια το αγαπημένο της παραμύθι!!!!
Η Μυρσίνη μας με την μανούλα της, μας έφερε το laptop της και από εκεί είδαμε πολλές φωτογραφίες, αλλά και το άλμπουμ της βάφτισής της!!!!!
Ο Γιώργος μας ήρθε με όλη την οικογένειά του, με τα αγαπημένα του παιχνίδια, με φωτογραφίες και η μαμά του μας διάβασε το αγαπημένο του παραμύθι
Η Μπρισίλντα μας με την μανούλα της μας έφερε πολλές φωτογραφίες και παιχνίδια!!!
Ο Ορέστης μας έφτιαξε με την μαμά του κέικ για να μας κεράσει και η μαμά του μας διάβασε το αγαπημένο του παραμύθι!!!
Η Τζεσικά μας με την μαμά και την θεία της μας διηγήθηκαν περιστατικά από την ζωή της και μας έφερε φωτογραφίες της και τα αγαπημένα της παιχνίδια!!!!
