ΠΑΙΖΩ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ!!!

Ονομάτων συνέχεια.......

Μετά από τις δραστηριότητες που κάναμε με το αρχικό του ονόματός μας,σειρά είχε να δουλέψουμε και ολόκληρο το όνομά μας.....Πολλά παιδιά ήδη το ξεχωρίζουν γιατί από την πρώτη εβδομάδα υπήρχε το όνομά τους στο παρουσιολόγιο, στο συρτάρι τους αλλά και στην καρτέλα που χρησιμοποιούν για να αντιγράφουν το όνομά τους στα έργα τους και στις εργασίες τους!!!!!

Μετρήσαμε πόσα γράμματα έχει το όνομά μας.......Πήραμε τις καρτέλες μας, μετρήσαμε τα γράμματα του ονόματός μας και τα βάλαμε στον συγκεκριμένο αριθμό που αντιστοιχεί......Έτσι βρήκαμε πια είναι τα μακριά και μεγάλα ονόματα και ποια τα κοντά και πιο μικρά.....

Τα παιδιά ανάμεσα σε πολλά γράμματα ξεχώρισαν τα γράμματα του δικού τους ονόματος και το συνέθεσαν...

Συνδυάζοντας το με την θεματική ενότητα "Γνωρίζω τον εαυτό μου" έφτιαξαν τον εαυτό τους και κολλήσαμε το όνομα...

Φτιάξαμε ένα lapbook με πολλές δραστηριότητες για το όνομά τους....Την ιδέα για το φύλλο εργασίας το πήρα  την πήρα από την Μαρία και το Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο.Το ποίημα από την Λίτσα και το Νηπίων καταστάσεις .

Τα δώσαμε το Σαββατόκυριακο για να τα δουλέψουν τα παιδιά με την βοήθεια των γονιών τους....Τα αποτελέσματα ήταν μοναδικά!!!!!

Χωρίσαμε το όνομά μας σε συλλαβές και μετρήσαμε πόσες συλλαβές έχουν τα ονόματά μας.Πρώτα χτυπώντας παλαμάκια,τα πόδια μας,τα γόνατά μας κ.λ.π.

Από την αγαπημένη μου Κατερίνα και το paixnidokamomataa, δανειστήκαμε το παρακάτω παιχνίδι.

Τα παιδιά σε κάθε συλλαβή του ονόματός τους πηδάνε και ένα στεφάνι...Στην τελευταία συλλαβή αφήνουν την καρτέλα με το όνομά τους...Ύστερα βάζουμε αριθμούς στα στεφάνια για να δούμε πόσες συλλαβές έχει το όνομά μας...Τέλος μετράμε πόσα παιδιά έχουν 2,3,4 συλλαβές στο όνομά μας...

Αυτά και άλλα πολλά έγιναν αυτές τις μέρες στο νηπιαγωγείο μας......Κι θα γίνουν πολλά ακόμη....Με όρεξη και κέφι!!!!!

Ο ΨΑΡΗΣ ΤΟ ΨΑΡΙ,ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ...ΑΡΗΣ

Ο Ψάρης το ψάρι, μας επισκέφτηκε στο νηπιαγωγείο μας.....

Μας χαιρέτησε, μας συστήθηκε-δεν είχε χέρια γι αυτό και μας τσίμπησε λίγο την μυτούλα-μας μίλησε.....

Ο συμπαθέστατος όμως Ψάρης ήταν πολύ πολύ στεναχωρημένος........

Έχασε το αρχικό του γράμμα και από Ψάρης έγινε...Άρης.....Και δεν του αρέσει καθόλου.....Και θέλει να το βρει πάσι θυσία......

Μήπως μπορούμε να τον βοηθήσουμε;

Ψάχνουμε στην τάξη αγωνιωδώς να βρούμε το χαμένο Ψ....

Βρίσκουμε πολλά γραμματάκια και τα φέρνουμε στην παρεούλα...Για να δούμε!

Κανένα δεν είναι το γράμμα που ψάχνουμε....

-Μήπως Ψάρη ,που τώρα σε λένε Άρη, θέλεις αυτό το γραμματάκι;

-Όχι!Δεν θέλω να με λένε Χάρη

-Όχι δεν θέλω να με λένε Τάρη

Του βάλαμε όλα τα γραμματάκια και διασκεδάσαμε πολύ καθώς βρίσκαμε πια από μόνοι μας πως θα λέγονταν ο Ψάρης με το κάθε γραμματάκι μπροστά από το όνομά του.....

Ο Ψάρης, που τώρα τον λένε Άρη, όμως δεν διασκέδαζε και πολύ.....Ήθελε το γραμματάκι του.....

Για να του συμπαρασταθούμε κόψαμε και τα δικά μας αρχικά και γελάσαμε πολύ όταν προσπαθήσαμε να πούμε το όνομά μας χωρίς το αρχικό μας.....

Και για να διασκεδάσουμε ακόμα πιο πολύ ...ψαρέψαμε τα αρχικά μας!!!!!!

Όμως  ο Ψάρης,που τώρα τον λένε Άρη, στεκόταν σε μια γωνιά τρομαγμένος και μας παρακάλεσε να σταματήσουμε!!!!

Δεν θα σε ψαρέψουμε εσένα Ψάρη!!!!!!Σ'αγαπάμε!!!!!

Έπρεπε να του βρούμε όμως το γράμμα του...αλλιώς δεν θα ησύχαζε...Τότε τους πρότεινα να ψάξουν μέσα στην τάξη σε κάποιο πράγμα  που να αρχίζει από το γράμμα Ψ.Μήπως το γράμμα είναι κρυμμένο εκεί;

Δυσκολευτήκαμε αρκετά αλλά τελικά το βρήκαμε!!!ΣΤΑ ΨΑΛΙΔΙΑ!!!!!!!Και ναι! το γραμματάκι Ψ ήταν καλά κρυμμένο εκεί!!!!Το επιστρέψαμε στον Άρη που αμέσως όλο χαρά έγινε επιτέλους ξανά ΨΑΡΗΣ!!!!

Τι να κάνουμε όμως με τα κομμένα μας γράμματα;

Δεν θα πεταχτεί τίποτα.....Μια εργασία είναι ότι πρέπει!!!!

Ζωγραφίσαμε το αρχικό μας,του κάναμε μάτια,στόμα,μαλλιά και ότι άλλο θέλαμε...και δίπλα ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας....

Με το σώμα μας και την βοήθεια των συμμαθητών μας σχηματίσαμε τα αρχικά μας...

Βρήκαμε τα αρχικά μας που ήταν σκορπισμένα στο πάτωμα με πολύ παιχνίδι και μουσική...

Και τα στολίσαμε όπως θέλαμε..με μπατονέτες,με ξυλομπογιές και πολλά πολλά χαρτάκια!!!!Δεν είναι όμορφα!!!!!

ΤΙΚ ΤΑΚ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΧΤΥΠΑ ΚΑΙ ΑΝΕΒΑΙΝΩ ΤΗΝ ΣΚΑΛΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΦΙΧΤΑ

Συνεχίζουμε με το δέσιμο της ομάδας και με τις έννοιες της φιλίας, της αποδοχής και του σεβασμού προς τον άλλον...Πράγμα δύσκολο σε αυτή την ηλικία όπου το "εγώ" υπερτερεί του "εμείς".

Αρωγοί μας τα βιβλία και τα βιωματικά παιχνίδια....

Μιλώντας για τους κανόνες αναφερθήκαμε και στις άσχημες συμπεριφορές που μπορεί να έχουμε απέναντι στους συμμαθητές μας για διάφορους λόγους...Πολλές φορές μετανιώνουμε που πάνω στον θυμό μας κάνουμε πράγματα ή λέμε πικρά λόγια και μετά το μετανιώνουμε....Διαβάσαμε και το πολύ όμορφο παραμύθι "Οι φίλοι είναι για πάντα" που μιλάει ακριβώς για έναν καυγά μεταξύ δύο φίλων και τα πικρά λόγια που αντάλλαξαν πάνω στον θυμό τους...Φυσικά μετά το μετάνιωσαν...

Ακόμα πολλές φορές βλέπουμε κάποια παιδάκια πιο απομονωμένα και κάποια άλλα να κάνουν "'κλίκες".

Έδωσα λοιπόν την δυνατότητα στα παιδιά για κάποιες μέρες να συναναστραφούν με διάφορους φίλους τους στην τάξη.....Έγιναν ζευγάρια με την βοήθεια ενός παιχνιδιού με αντίθετες εικόνες...Τα παιδιά διάλεξαν μία κάρτα και γινόταν ζευγάρι με το παιδί που είχε τη αντίθετη κάρτα π.χ ήλιος-φεγγάρι.

Τα ζευγαράκια μας είναι έτοιμα.....

Έπαιξαν μαζί στις διάφορες γωνιές,αφού πρώτα συζητούσαν τι ήθελε ο ένας και τι ο άλλος,έφαγαν μαζί, κάθισαν μαζί στην παρεούλα.....Τα πράγματα δεν ήταν πολύ εύκολα σε μερικά ζευγαράκια αλλά πάντοτε βρίσκαμε μια λύση.....

Παίξαμε πολλά παιχνίδια σε ζευγαράκια και διασκεδάσαμε πολύ με τον φίλο μας...

έτσι δόθηκε η δυνατότητα στα παιδιά να γνωρίσουν και να κάνουν παρέα σχεδόν με όλα τα παιδιά της τάξης..
Το δεύτερο παραμύθι που διαβάσαμε είναι το "Τικ τακ" της αγαπημένης μου Γιολάντας Τσορώνη Γεωργιάδη που είχαμε την τύχη να την γνωρίσουμε πρόπερσι από κοντά και να την φιλοξενήσουμε στο σχολείο μας.....

Ο Μένιος και ο Μέντιος μάλωσαν άσχημα και δεν είναι πια φίλοι...Ο Μένιος από τότε νιώθει την καρδιά του να κάνει μόνο ΤΙΚ...το ΤΑΚ δεν το ακούει..Μόνο όταν τα δύο γαϊδουράκια μετανιώνουν για την συμπεριφορά τους και ξαναγίνονται φίλοι ξανακούγεται το ΤΙΚ ΤΑΚ.......

Τα παιδιά ζωγράφισαν το παραμύθι...

Είχα από πέρυσι έτοιμες καρδούλες κομμένες στην μέση...Τις είχε κόψει το άτακτο ψαλίδι της τάξης.....Είναι ιδιαίτερα ζημιάρικο....

Τα παιδιά στην αρχή τις ένωσαν και έλεγαν το χρώμα τους:π.χ"Έχω μια κόκκινη καρδούλα".

 Στην συνέχεια τοποθετήσαμε τις καρδούλες σε ένα σάκο και κάθε παιδί έπαιρνε μισή καρδούλα.....Έτσι γίνανε ζευγαράκια ενώνοντας τις καρδιές με το ίδιο χρώμα....

Δραματοποιήσαμε μια σκηνή τσακωμού...Τα παιδιά αντάλλασσαν πικρά λογάκια και μάλωναν....Ύστερα το μετάνιωναν,έλεγαν γλυκά λογάκια και οι καρδιές τους ξαναενώνονταν...

Καιρός να παίξουμε με τα ζευγάρια μας...Κρατάμε τις καρδούλες μας ΜΑΖΙ με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μας πέσουν.Όταν η μουσική σταματήσει τις ανταλλάσσουμε και γινόμαστε καινούρια ζευγάρια..Πάλι η δοκιμασία ξεκινάει...Πρέπει ΜΑΖΙ να πετύχουμε τον στόχο μας.....Να συνεργαστούμε.....

Φτιάχνουμε τις δικές μας καρδούλες...Τις ζωγραφίζουμε,τις κόβουμε (όποιοι μπορούν)...

Τέλος σε έναν μεγάλο κύκλο τραγουδάμε το τραγούδι "Ελάτε να γίνουμε φίλοι".Βρίσκουμε κινήσεις, χορεύουμε τον φίλο μας και του χαρίζουμε την καρδούλα μας.....

Την επόμενη μέρα δουλέψαμε σε τετράδες...Μεγαλώνει η παρέα μας.....Διαβάσαμε το παραμύθι "Η σκάλα της Αγάπης", πάλι της αγαπημένης μου Γιολάντας.....Ένα βιβλίο που με πολύ όμορφο τρόπο μιλάει για την έννοια της συνεργασίας........

Προσπαθήσαμε όλοι μαζί να κρατήσουμε μια μπάλα σε ένα ύφασμα που το κουνάμε και να μην πέσει...Οι μπάλες σιγά σιγά γίνονται πιο πολλές...Μέχρι και 4 μπάλες καταφέραμε να κρατήσουμε χωρίς να πέσουν....Θα μπορούσαμε άραγε να τα καταφέρουμε μόνοι μας;

 Χωριστήκαμε σε ομάδες με πολύχρωμες κορδέλες και στεφάνια...Παίξαμε λίγο με τις κορδέλες και ύστερα με το σύνθημα μπήκαμε σε στεφάνια ανάλογα με το χρώμα της κορδέλας μας!Και να οι ομάδες μας!!!!Έτοιμες!!!!

 Οι ομάδες έπρεπε να συνεργαστούν μεταξύ τους για να σηκώσουν μια μπάλα χωρίς να πέσει κάτω...Με τα χέρια τους, με την πλάτη τους, με το κεφάλι τους κ.λ.π

Δεν τελειώνουμε όμως εδώ......Η κάθε ομάδα έπρεπε να φτιάξει κάτι σε κάποια γωνιά...Ένα έργο...

• Ένα αρκετά δύσκολο παιχνίδι ταύτισης χρωμάτων και σχημάτων.

• Ένα έργο στην πλαστελίνη
• Ένα μεγάλο παζλ 

• Ένα έργο στο οικοδομικό υλικό
• Και μία ομαδική ζωγραφιά 

Τα κατάφεραν περίφημα και ένιωσαν μεγάλη χαρά και περηφάνια που έφτιαξαν τόσο όμορφα έργα όλοι μαζί.

Ας φτιάξουμε λοιπόν και την σκάλα της φιλίας....Για να περνάμε όμορφα και να είμαστε χαρούμενοι πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ...Πως;Με την συνεργασία, την φιλία, την αγάπη, την ομόνοια,την ομαδικότητα.....Και το σύνθημα της τάξης μας;
ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!!