Η κυρά Σαρακοστή μας επισκέφτηκε στο σχολείο μας.Μια γυναίκα με σταυρό,χωρίς στόμα και με εφτά πόδια....Μας εξήγησε την ιστορία της...Κι επειδή μας αρέσουν τα ήθη, τα έθιμα και οι παραδόσεις του τόπου μας και θεωρούμε πολύ σημαντική την πολιτιστική κληρονομιά μας,ασχοληθήκαμε αρκετά μαζί της κάνοντας πολλές δραστηριότητες!!!!!
Η Κυρά
Σαρακοστή είναι ένα από τα παλαιότερα έθιμα της Ελληνικής κοινωνίας που
σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα. Αποτελεί ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο για την
περίοδο της Σαρακοστής ενώ ολόκληρη η παρουσία της Κυράς Σαρακοστής συμβολίζει
τη νηστεία και την κατάνυξη των ημερών.
Η Μεγάλη
Σαρακοστή είναι η
αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο
αιώνα. Αρχικά διαρκούσε έξι εβδομάδες ενώ αργότερα προστέθηκε και η έβδομη
εβδομάδα και ονομάζεται έτσι γιατί περιλαμβάνει ακριβώς σαράντα ημέρες δηλαδή
από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου.
Μεγάλη
ονομάζεται όχι για τη μεγάλη διάρκειά της αλλά για τη σημασία της που γίνεται
σε ανάμνηση των Παθών του Χριστού και αποτελεί την προετοιμασία των πιστών για
τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα.
Σαρακοστή
λέμε τις 40 μέρες πριν από την Κυριακή του Πάσχα. Από πολύ παλιά υπάρχει η
συνήθεια να νηστεύουμε, για να μιμηθούμε τη νηστεία που έκανε ο Χριστός στην
έρημο. Η Σαρακοστή περνά αργά γι’ αυτούς που νηστεύουν , ιδίως τις τελευταίες
μέρες.
Έτσι,
επειδή παλιά δεν είχαν τα σημερινά ημερολόγια για να μετρούν το πέρασμα της
νηστείας, έφτιαχναν ένα μετρητάρι. Έπαιρναν δηλαδή ένα χαρτί και ζωγράφιζαν τη
Σαρακοστή σαν μια καλόγρια, την κυρά –Σαρακοστή. Δεν της έβαζαν στόμα γιατί
αντιπροσώπευε τη νηστεία.
Τα χέρια
της ήταν σταυρωμένα από τις πολλές προσευχές. Και είχε εφτά πόδια, ένα για κάθε
βδομάδα της Σαρακοστής. Με το ψαλίδι κόβανε την κυρά Σαρακοστή και την
κρεμούσαν στον τοίχο. Κάθε Σάββατο της έκοβαν ένα πόδι.
Το τελευταίο πόδι το κόβανε το Μεγάλο Σάββατο και το βάζανε μέσα
σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε πίστευαν πως θα ήταν
καλότυχος. Αλλού την έκαναν και πάνινη την “κυρά Σαρακοστή” τους και τη γέμιζαν
με πούπουλα.
Στον Πόντο έπαιρναν μια πατάτα ψημένη ή ένα κρεμμύδι, έμπηγαν 7
φτερά κότας, το έδεναν στο ταβάνι και κρεμόταν όλη τη Σαρακοστή. Κάθε βδομάδα
έβγαζαν και ένα φτερό. Ο “κουκουράς”, έτσι το έλεγαν, ήταν ο φόβος των παιδιών.
(πηγή:ekriti.gr)
Μιλώντας για τα σαρακοστιανά και μη σαρακοστιανά φαγητά,τα ξεχωρίσαμε και τα ομαδοποιήσαμε
Οι ατομικές Σαρακοστές των παιδιών, ιδέα που κυκλοφορεί πολύ στο διαδίκτυο από αξιόλογες συναδέλφους...Έγινε από πλαστικό πιάτο...Τα παιδιά ξεχώρισαν τα σαρακοστιανά φαγητά, τα έκοψαν και τα κόλλησαν.....
Το σαρακοστιανό μας τραπέζι, φύλλο εργασίας από την Τάνια Μάνεση.....Ο πίνακας είναι του Σ. Βασίλείου "Το τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας".
Και ώρα για ελεύθερη δημιουργία!!!!!Τα παιδιά στις ελεύθερες δραστηριότητες ζωγραφίζουν ελεύθερα την Κυρά Σαρακοστή....
Κι επειδή είμαστε ολοήμερο και έχουμε μπόλικο χρόνο στην διάθεσή μας, κάναμε και μία ομαδική.Τα παιδιά την έκαναν τελείως μόνα τους.Την σχεδίασαν, την έβαψαν και την στόλισαν!!!!!!
