Αρωγοί μας τα βιβλία και τα βιωματικά παιχνίδια....
Μιλώντας για τους κανόνες αναφερθήκαμε και στις άσχημες συμπεριφορές που μπορεί να έχουμε απέναντι στους συμμαθητές μας για διάφορους λόγους...Πολλές φορές μετανιώνουμε που πάνω στον θυμό μας κάνουμε πράγματα ή λέμε πικρά λόγια και μετά το μετανιώνουμε....Διαβάσαμε και το πολύ όμορφο παραμύθι "Οι φίλοι είναι για πάντα" που μιλάει ακριβώς για έναν καυγά μεταξύ δύο φίλων και τα πικρά λόγια που αντάλλαξαν πάνω στον θυμό τους...Φυσικά μετά το μετάνιωσαν...
Ακόμα πολλές φορές βλέπουμε κάποια παιδάκια πιο απομονωμένα και κάποια άλλα να κάνουν "'κλίκες".
Έδωσα λοιπόν την δυνατότητα στα παιδιά για κάποιες μέρες να συναναστραφούν με διάφορους φίλους τους στην τάξη.....Έγιναν ζευγάρια με την βοήθεια ενός παιχνιδιού με αντίθετες εικόνες...Τα παιδιά διάλεξαν μία κάρτα και γινόταν ζευγάρι με το παιδί που είχε τη αντίθετη κάρτα π.χ ήλιος-φεγγάρι.
Τα ζευγαράκια μας είναι έτοιμα.....
Έπαιξαν μαζί στις διάφορες γωνιές,αφού πρώτα συζητούσαν τι ήθελε ο ένας και τι ο άλλος,έφαγαν μαζί, κάθισαν μαζί στην παρεούλα.....Τα πράγματα δεν ήταν πολύ εύκολα σε μερικά ζευγαράκια αλλά πάντοτε βρίσκαμε μια λύση.....
Παίξαμε πολλά παιχνίδια σε ζευγαράκια και διασκεδάσαμε πολύ με τον φίλο μας...
Το δεύτερο παραμύθι που διαβάσαμε είναι το "Τικ τακ" της αγαπημένης μου Γιολάντας Τσορώνη Γεωργιάδη που είχαμε την τύχη να την γνωρίσουμε πρόπερσι από κοντά και να την φιλοξενήσουμε στο σχολείο μας.....
Ο Μένιος και ο Μέντιος μάλωσαν άσχημα και δεν είναι πια φίλοι...Ο Μένιος από τότε νιώθει την καρδιά του να κάνει μόνο ΤΙΚ...το ΤΑΚ δεν το ακούει..Μόνο όταν τα δύο γαϊδουράκια μετανιώνουν για την συμπεριφορά τους και ξαναγίνονται φίλοι ξανακούγεται το ΤΙΚ ΤΑΚ.......
Τα παιδιά ζωγράφισαν το παραμύθι...
Είχα από πέρυσι έτοιμες καρδούλες κομμένες στην μέση...Τις είχε κόψει το άτακτο ψαλίδι της τάξης.....Είναι ιδιαίτερα ζημιάρικο....
Τα παιδιά στην αρχή τις ένωσαν και έλεγαν το χρώμα τους:π.χ"Έχω μια κόκκινη καρδούλα".
Στην συνέχεια τοποθετήσαμε τις καρδούλες σε ένα σάκο και κάθε παιδί έπαιρνε μισή καρδούλα.....Έτσι γίνανε ζευγαράκια ενώνοντας τις καρδιές με το ίδιο χρώμα....
Δραματοποιήσαμε μια σκηνή τσακωμού...Τα παιδιά αντάλλασσαν πικρά λογάκια και μάλωναν....Ύστερα το μετάνιωναν,έλεγαν γλυκά λογάκια και οι καρδιές τους ξαναενώνονταν...
Καιρός να παίξουμε με τα ζευγάρια μας...Κρατάμε τις καρδούλες μας ΜΑΖΙ με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μας πέσουν.Όταν η μουσική σταματήσει τις ανταλλάσσουμε και γινόμαστε καινούρια ζευγάρια..Πάλι η δοκιμασία ξεκινάει...Πρέπει ΜΑΖΙ να πετύχουμε τον στόχο μας.....Να συνεργαστούμε.....
Φτιάχνουμε τις δικές μας καρδούλες...Τις ζωγραφίζουμε,τις κόβουμε (όποιοι μπορούν)...
Τέλος σε έναν μεγάλο κύκλο τραγουδάμε το τραγούδι "Ελάτε να γίνουμε φίλοι".Βρίσκουμε κινήσεις, χορεύουμε τον φίλο μας και του χαρίζουμε την καρδούλα μας.....
Την επόμενη μέρα δουλέψαμε σε τετράδες...Μεγαλώνει η παρέα μας.....Διαβάσαμε το παραμύθι "Η σκάλα της Αγάπης", πάλι της αγαπημένης μου Γιολάντας.....Ένα βιβλίο που με πολύ όμορφο τρόπο μιλάει για την έννοια της συνεργασίας........
Προσπαθήσαμε όλοι μαζί να κρατήσουμε μια μπάλα σε ένα ύφασμα που το κουνάμε και να μην πέσει...Οι μπάλες σιγά σιγά γίνονται πιο πολλές...Μέχρι και 4 μπάλες καταφέραμε να κρατήσουμε χωρίς να πέσουν....Θα μπορούσαμε άραγε να τα καταφέρουμε μόνοι μας;
Χωριστήκαμε σε ομάδες με πολύχρωμες κορδέλες και στεφάνια...Παίξαμε λίγο με τις κορδέλες και ύστερα με το σύνθημα μπήκαμε σε στεφάνια ανάλογα με το χρώμα της κορδέλας μας!Και να οι ομάδες μας!!!!Έτοιμες!!!!
- Ένα αρκετά δύσκολο παιχνίδι ταύτισης χρωμάτων και σχημάτων.
- Ένα έργο στην πλαστελίνη
- Ένα μεγάλο παζλ
- Ένα έργο στο οικοδομικό υλικό
- Και μία ομαδική ζωγραφιά
Ας φτιάξουμε λοιπόν και την σκάλα της φιλίας....Για να περνάμε όμορφα και να είμαστε χαρούμενοι πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ...Πως;Με την συνεργασία, την φιλία, την αγάπη, την ομόνοια,την ομαδικότητα.....Και το σύνθημα της τάξης μας;
ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!!
ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!!
