Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Η ΕΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Είδαμε εικόνες από την ελιά στην αρχαιότητα.Στην αρχαία Ελλάδα οι Έλληνες θεωρούσαν την ελιά ιερό δέντρο και την εκμεταλλεύονταν στο έπακρο. Ο τρόπος μαζέματος της ελιάς γινόταν όπως και σήμερα.Αποθήκευαν το λάδι και τις ελιές τους σε αγγεία και σε πολλά από αυτά απεικόνιζαν σκηνές από την ελιά...



      Η διαδικασία για την παραγωγή λαδιού όμως ήταν πολύ διαφορετική...

                      Ελαιοτριβείο στα αρχαία χρόνια


Το ελαιοτριβείο σήμερα

  • Δεν ξεχάσαμε βέβαια τον Κότινο... το στεφάνι από αγριελιά  που έπαιρναν οι αθλητές όταν διέπρεπαν σε ένα άθλημα....

Ε! Να μην κάνουμε κι εμείς τους αγώνες μας;Στους δικούς μας αγώνες δεν υπήρχαν νικητές και ηττημένοι. Όλους τους χειροκροτούσαμε και όλοι φόρεσαν τον κότινο γιατί σημασία έχει να είσαι αγωνιστής και όχι πάντα νικητής...





  • Αναφερθήκαμε και στον μύθο του Ηρακλή και της αγριελιάς όπου ο Ηρακλής μετά την ολοκλήρωση των άθλων του έφερε μαζί του από τους Υπερβόρειους την
    αγριελιά και την φύτεψε στην Αρχαία Ολυμπία....Από αυτή την ελιά κατασκευάζονταν τα στεφάνια των Ολυμπιονικών.
                     
Στην Μυθολογία επικεντρωθήκαμε στον μύθο
της Αθήνας και του Ποσειδώνα και στην διαμάχη τους για το ποιος θα δώσει το όνομά του στην πόλη της Αθήνας...
  • Διαβάσαμε το παραμύθι του Φίλιππου Μανδηλαρά: Αθήνα η πόλη της Αθηνάς

Και είδαμε εικόνες από τα αγγεία που παρίσταναν τον μύθο...




  • Κάναμε την πολύ ωραία εργασία που την δανειστήκαμε από την Τάνια Μάνεση....
 Είδαμε πρώτα την εικόνα, την μελετήσαμε και την     σχολιάσαμε....Ας φτιάξουμε κι εμείς μια τέτοια εικόνα...

 Όμως το ζαβολιάρικο φωτοτυπικό μας μας την χάλασε....Είναι και σχισμένη και ανακατεμένη...Πρέπει λοιπόν να την φτιάξουμε πρώτα και ύστερα να την ζωγραφίσουμε....

                              Και το αποτέλεσμα.......





                   Και βέβαια φτιάξαμε και τα αγγεία μας!









Για το σχήμα του αγγείου ευχαριστώ την Κατερίνα Παπαευθυμίου  και το Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Το παραμύθι της Ελιάς το βρήκαμε από ένα πρόγραμμα για την Ελιά που υπήρχε στην βιβλιοθήκη μας....Τα παιδιά του κλασσικού σκέφτηκαν να το εικονογραφήσουν και να το φτιάξουν σε μορφή βιβλίου γιατί στο παραμύθι δεν υπήρχαν εικόνες.....
                    Το παραμύθι της Ελιάς
Μια φορά ζούσε σε μια φτωχογειτονιά ένα φτωχό μα πολύ καλόκαρδο κορίτσι που το έλεγαν Ελιά.  
Κάθε μέρα η Ελιά γύριζε τη γειτονιά της, έβλεπε τον κόσμο να ζει φτωχός και δυστυχισμένος και γύριζε στο σπίτι της πολύ στενοχωρημένη.
Κάτι πρέπει να κάνω να τους βοηθήσω, σκεφτόταν. Κι από την άλλη μέρα κιόλας άρχισε. Βγήκε στη γειτονιά, κράτησε τα παιδιά της γειτόνισσας για να πάει να δουλέψει και να μπορεί να φέρει στα παιδιά της λίγο φαΐ. 
Μια άλλη μέρα πήγε στη γριούλα που ήταν άρρωστη, της μαγείρεψε, της σκούπισε το σπίτι, την έπλυνε, την ταΐσε. Την άλλη μέρα πάλι έβγαλε τον παράλυτο γέρο με το καρότσι του βόλτα, για να πάρει αέρα και ήλιο. 
Τα βράδια γύριζε κατάκοπη, μα ευχαριστημένη που είχε καταφέρει να δώσει λίγη χαρά στους φτωχούς ανθρώπους.
Οι μέρες περνούσαν κι η Ελιά όλο δούλευε, όσο αδυνάτιζε. Μα έβλεπε πως ότι κι αν έκανε, ο κόσμος ήταν πάντα φτωχός και δυστυχισμένος.
Αυτό τη στενοχωρούσε πάρα πολύ κι έτσι στενοχωρημένη κάθισε στην αυλή του σπιτιού της και συλλογιζόταν.
- Τι να κάνω, τι να κάνω. Δεν μπορώ να βλέπω τόση δυστυχία.
Το σπουργίτι που την είδε τόσο στενοχωρημένη - και που την αγαπούσε γιατί κάθε μέρα του έριχνε σπόρους και ψίχουλα - δεν άντεξε και πέταξε βαθιά στο δάσος.
Εκεί βρήκε την καλή νεράιδα και της είπε:
- Τρέξε, καλή νεράιδα, η Ελιά είναι πολύ στενοχωρημένη, χλωμή κι αδύνατη.
Η καλή νεράιδα ανήσυχη έτρεξε στην αυλή της Ελιάς και τη ρώτησε:
- Τι έχεις, Ελιά μου, κι είσαι τόσο λυπημένη;
- Αχ, καλή μου νεράιδα. Δεν μπορώ να βλέπω τόση φτώχεια και δυστυχία γύρω μου.
- Και τι θέλεις, δηλαδή;
- θέλω να τους γίνω χρήσιμη, θέλω να τους προσφέρω κάτι πολύτιμο που να τους δώσει ζωή και χαρά.
-Το θέλεις αλήθεια τόσο πολύ;
- Και βέβαια το θέλω, δε βλέπεις πως έλιωσα από τη στενοχώρια μου;
- Τότε σταμάτησε να στενοχωριέσαι, θα σε κάνω αυτό που θέλεις.
Και τσουπ! την άγγιξε με το ραβδάκι της κι αμέσως η Ελιά έγινε ένα μεγάλο δέντρο, που έβγαλε φύλλα, λουλουδάκια άσπρα, που έγιναν ελιές πράσινες, μωβ, μαύρες.
Έπεσαν στη γη, τα κουκούτσια φύτρωσαν, έγιναν δεντράκια και σχημάτισαν ένα μεγάλο ελαιώνα. Ήρθαν οι γείτονες, μάζεψαν τις ελιές, έβγαλαν λάδι,έ
φαγαν, χόρτασαν, ρόδισαν τα μαγουλά τους, ζωήρεψαν κι άρχισαν να χαμογελούν και να ζουν ευτυχισμένοι. 
Για να ευχαριστήσουν την ελιά και να της δείξουν την αγάπη τους, πήραν το λάδι τους, το έβαλαν στο καντήλι, για να θυμίζουν στην Παναγιά και στο Χριστό, την καλοσύνη της ελιάς και την αγάπη της για τον κόσμο. 
Κι η Παναγιά με τη σειρά της την ευλόγησε. Κι ο Χριστός κάτω απ' την ελιά ήρθε και ξεκουράστηκε.
Κι εκείνη καμάρωνε ευχαριστημένη στη μέση στον ελαιώνα και φρόντιζε, όταν έρχονται οι άνθρωποι να τη μαζέψουν να 'ναι γεμάτη ελιές, να χορταίνουν οι φτωχοί, και να φωτίζονται απ' τις καντήλες όλες οι εκκλησιές.
                                                                                                                     Παναγιώτα Κασίμη


Και να το παραμυθάκι μας....











Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΙΑ ΣΤΟ ΛΑΔΙ

Η ελιά είναι ένα από τα αγαπημένα μας θέματα γιατί προσφέρεται και για βιωματική προσέγγιση αλλά υπάρχει και πλούσιο εποπτικό υλικό.Χωρίσαμε την προσέγγισή μας  σε 3 κατηγορίες.
  • Από την ελιά στο λάδι
  • Η ελιά στην αρχαιότητα και στη μυθολογία
  • Ελιά και Πληροφορική 
Αρκετό υλικό το έχουμε πάρει από τα blog διαφόρων συναδέλφων όπως
Φέραμε στην τάξη κλαδιά από ελιές και με το χτένι τα παιδιά ρίχνανε τις ελιές στο λιόπανο.... και έτσι τα παιδιά βίωσαν κατά κάποιον τρόπο την διαδικασία μαζέματος της ελιάς....




Και νάτες οι ελίτσες μας

Καρτέλες με την διαδικασία παραγωγής του λαδιού....Τα παιδιά πρέπει να τις βάλουν στη σωστή σειρά....

Τα παιδιά φέρανε ελιές διαφόρων ειδών στο σχολείο τις ξεχωρίσαμε τις δοκιμάσαμε και βέβαια φάγαμε και ψωμί με λάδι και ρίγανη...


Είδαμε στον χάρτη τα μέρη της Ελλάδας που υπάρχουν οι μεγαλύτεροι ελαιώνες....



  • Η ομαδική κατασκευή μας

Η περσινή ομαδική του ολοήμερου......


  • Η ατομική κατασκευή μας




  • Τα πειράματά μας.....Το χρώμα διαλύεται στο νερό και το χρωματίζει, το ίδιο και ο χυμός....


Το λάδι όμως επιπλέει πιο πάνω και διαχωρίζεται από νερό, γι αυτό και ανάβουμε με λάδι το καντήλι μας....

  • Οι γωνιές του λαδιού



  • Οι πίνακες αναφοράς μας....