Ο ΚΑΝΕΛΛΟΣ ΚΑΙ ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΗ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΤΟΥ...(ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ)

Σήμερα 6 Μαρτίου είναι η παγκόσμια μέρα σχολικού εκφοβισμού ή αλλιώς bulling (αγγλικός όρος).Φέτος από την αρχή της σχολικής χρονιάς ασχοληθήκαμε πολύ με την συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών μέσω του προγράμματος "βήματα για την ζωή" αλλά και με το πρόγραμμα που ασχολούμαστε τώρα, "ΤΟ ΚΟΥΤΣΟ ΑΡΚΟΥΔΑΚΙ" ένα πρόγραμμα για τα Α.Μ.Ε.Α και κυρίως για τα άτομα με κινητικές ανάγκες!Ο συνδυασμός αυτών των προγραμμάτων πιστεύω ότι άνοιξε τον δρόμο για το σημερινό θέμα καθώς τα παιδάκια μας είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένα.

Πρόσφατα στατιστικά στοιχεία έχουν δείξει ότι τα τελευταία χρόνια ο "σχολικός εκφοβισμός " και η βία στα σχολεία είναι σε πολύ ψηλά επίπεδα  στην Ελλάδα.

Παρόλο που τα παιδιά της προσχολικής αγωγής είναι ιδιαίτερα προφυλαγμένα σε ένα ασφαλές περιβάλλον, χρέος μας είναι η ευαισθητοποίση και η ενημέρωση τους.

Κάθε τι διαφορετικό δεν είναι και παράξενο.Η διαφορετικότητα δεν πρέπει να μας τρομάζει!Πόσο βαρετός θα ήταν ο κόσμος αν όλοι ήμασταν ίδιοι και στον χαρακτήρα και στην εμφάνιση!

Η βία μπορεί να εμφανιστεί με πολλά πρόσωπα....και να πονάει το ίδιο!Λεκτική βία, σωματική βία ή ψυχολογική βία...

(Οι εικόνες είναι από το Διαδίκτυο)

Κι επειδή όπως είπα παραπάνω τα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν έχουν συνήθως τέτοια βιώματα κάναμε το μάθημά μας όσο γινόταν πιο βιωματικό...
Και αφού αυτόν τον καιρό έχουμε μπει στη δεύτερη ενότητα από τα "Βήματα για την ζωή", αυτή των συναισθημάτων, και έχουμε γνωρίσει πολλά συναισθήματα, αλλά ασχολούμαστε και με το "κουτσό αρκουδάκι", τον Κανέλλο μας, ο οποίος ήταν κουτσός και όλα τα ζώα στο σχολείο τον κορόιδευαν....σκεφτήκαμε να βάλουμε τον Κανέλλο στη θέση ενός παιδιού που εκφοβίζεται....
Το πρωί έγινε μια μεγάλη συζήτηση με την κ. Λίτσα με αφορμή κάποιες εικόνες από την Τάνια Μάνεση

  
Τα παιδιά συζήτησαν πολύ πάνω στις εικόνες και υπέθεσαν τι θα μπορούσαν να αισθάνονται τα παιδιά που εκφοβίζονται και πολλές φορές κακοποιούνται από κάποια άλλα...Φόβο, στεναχώρια,λύπη ,ντροπή, πόνο......
Ο Κανέλλος μας το κουτσό αρκουδάκι μας που πολύ το αγαπήσαμε, εμφανίστηκε σε φωτοτυπία...Είχε μια μεγάλη, όμορφη και λαμπερή καρδιά...Τα παιδιά προσπάθησαν να το κοροϊδέψουν, να του πουν άσχημα λόγια, ακόμα και να το χτυπήσουν....

Με κάθε άσχημο λογάκι, με κάθε άσχημη συμπεριφορά ο Κανέλλος μας "τσαλακώνονταν" ,γινόταν όλο και πιο μικρός ,μέχρι που έγινε μια μικρή μπαλίτσα.

Η καρδούλα του πόνεσε και γέμισε άσχημα συναισθήματα....Πως θα τον ξανακάνουμε καλά;Μα θα του πούμε όμορφα λογάκια, θα του δείξουμε την αγάπη μας και την αποδοχή μας....Η καρδούλα του ήταν πάλι κόκκινη αλλά τώρα δεν ήταν λαμπερή και είναι γεμάτη επιδέσμους...δεν θα γίνει ποτέ όπως πριν...... 

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και μπήκαν στη θέση του Κανέλλου..Μια άλλη ομάδα παιδιών άρχισαν να τους μιλάνε και να τους συμπεριφέρονται άσχημα...Με κάθε άσχημο λόγο τα παιδιά έσκυβαν μέχρι που έγιναν και αυτά σαν μπαλίτσες....Τσαλακώθηκε η αξιοπρέπειά τους, ένιωσαν άσχημα.....

Τι μπορούμε να κάνουμε για να είναι ξανά ευτυχισμένα και χαρούμενα;Μα να τους αποδεχτούμε βεβαίως....Όμορφα, γλυκά λογάκια πλημμύρισαν την καρδιά τους και σιγά σιγά σηκώνονταν....

Στο τέλος αγκαλιάστηκαν όλοι μαζί γιατί πάνω από όλα είναι ΦΙΛΟΙ!!!!!

• Στο ολοήμερο είδαμε το θέμα από άλλη σκοπιά..

Πότε πρέπει να ξέρουμε αν πρέπει να αναφέρουμε ένα πρόβλημα και πότε όχι;Αναφέρω-καταδίδω..Βοηθώ-καρφώνω....

Υπάρχουν συμπεριφορές που μπορώ να τις αντιμετωπίσω μόνος μου, με συζήτηση και ηρεμία.Ένα σκούντημα κατά λάθος δεν έχει καμία σχέση με ένα σκούντημα που γίνεται επίτηδες...Μια συμπεριφορά που γίνεται μία μόνο φορά και τυχαία είναι τελείως διαφορετική από συμπεριφορές που γίνονται κατ' επανάληψη και είναι επικίνδυνες.....Κι επειδή τα παιδιά αυτής της ηλικίας συχνά τα μπερδεύουν καλούμαστε εμείς οι εκπαιδευτικοί συχνά από τα παιδιά να λύσουμε πολλές παρεξηγήσεις...

Με υλικό από τη φοβερή Μαρία και το Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο της, τα παιδιά κατανόησαν σε ποιες περιπτώσεις πρέπει αναφέρονται σε κάποιον και σε ποιες πρέπει να προσπαθούν να λύσουν μόνοι τους το πρόβλημα.

• Συμβουλευτήκαμε τα βήματα για την ζωή και το κεφάλαιο "Είμαι εσωστρεφής-έχω μυστικά" και συζητήσαμε με τα παιδιά πόσο ανώφελο είναι να είσαι εσωστρεφής και να μην μιλάς για κάτι που σε απασχολεί σε άτομα που ξέρεις ότι σε αγαπούν και θα σε βοηθήσουν.Υπάρχουν μυστικά που καλά είναι να τα κρατήσουμε κρυφά,όπως μια έκπληξη γενεθλίων αλλά και μυστικά που πρέπει να τα εκμυστηρευτείς για το καλό σου ή για να βοηθήσεις κάποιον άλλον!Αποφασίσαμε λοιπόν την Δευτέρα να φτιάξουμε το κουτί των μυστικών και να βάλουμε εκεί τα μυστικά μας....
• Διαβάσαμε το παραμύθι "Η Μόνα σε καινούριο σχολείο"
  

Και τα παιδιά ζωγράφισαν ότι τους έκανε εντύπωση.....

Περσινή ανάρτηση για τον σχολικό εκφοβισμό μπορείτε να δείτε εδώ

Η ΚΥΡΑ- ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Ερχόμενοι από το τριήμερο της Καθαρής Δευτέρας μιλήσαμε για το έθιμο της Κυρά- Σαρακοστής.

 Η Κυρά Σαρακοστή  είναι ένα παλιό ελληνικό έθιμο που έπαψε να τηρείται στις μέρες μας . Στην ουσία είναι ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που είχαν οι παλιοί για να μετρούν τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Οι εβδομάδες είναι επτά, γιαυτό και η Κυρά Σαρακοστή έχει επτά πόδια. Ένα πόδι για κάθε εβδομάδα.

Η Κυρά Σαρακοστή έχει σταυρωμένα τα χέρια της, επειδή προσεύχεται, δεν έχει στόμα γιατί δεν μιλάει και γιατί νηστεύει, δεν έχει αυτιά για να μην ακούει. Όλα αυτά γιατί η περίοδος μέχρι το Πάσχα στην ουσία σημαίνει στροφή στον εσωτερικό μας κόσμο με σκοπό την κάθαρση μέσω της νηστείας, όχι μόνο των τροφών αλλά και των κακών μας συνηθειών: δεν βλέπουμε δηλαδή, δεν ακούμε και δεν σχολιάζουμε τι κάνουν οι άλλοι, αλλά στρέφουμε την προσοχή μας στην δική μας βελτίωση.

Έπαιρναν μια κόλλα χαρτί κι σχεδίαζαν με το ψαλίδι μια γυναίκα. Η κυρά Σαρακοστή δεν έχει στόμα, γιατί νηστεύει τα χέρια της είναι σταυρωμένα γιατί προσεύχεται. Έχει 7 πόδια, τις 7 εβδομάδες της Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο κόβουμε κι ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το κόβουμε το Μεγάλο Σάββατο, το βάζουμε μέσα σ’ένα ξερό σύκο ή καρύδι κι όποιος το βρει του φέρνει γούρι! (Χίος)

Στον Πόντο έπαιρναν μια πατάτα ψημένη ή ένα κρεμμύδι, έμπηγαν επάνω  7 φτερά κότας, το έδεναν από το ταβάνι και κρέμονταν όλη τη Σαρακοστή. Μια μια βδομάδα που περνάει, έβγαζαν από ένα φτερό. Λέγονταν “κουκουράς” και ήταν το φόβητρο των μικρών.”

Σε άλλα μέρη, την κυρά Σαρακοστή την έπλαθαν με ζυμάρι, γι’αυτό και μας έχει διασωθεί το τραγουδάκι

Την κυρά Σαρακοστή

που ‘ναι έθιμο παλιό

οι γιαγιάδες μας τη φτιάχνουν 

με αλεύρι και νερό. 

Για στολίδι τής φορούσαν

στο κεφάλι έναν σταυρό 

μα το στόμα της ξεχνούσαν 

γιατί νήστευε καιρό. 

Και τις μέρες τις μετρούσαν

με τα πόδια της τα επτά 

κόβαν ένα τη βδομάδα 

μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά. 

(Πηγή:antexoume.wordpress.com)

• Αφού μιλήσαμε για το έθιμο της Σαρακοστής κάναμε ομαδοποίηση τα νηστίσιμα και μη νηστίσιμα φαγητά χρησιμοποιώντας καρτέλες από την Τάνια Μάνεση και την Ανθή Ζήση

• Η Σαρακοστή της τάξης μας από πέρυσι ξαναμπήκε στον τοίχο...

• Και οι ατομικές μας Κυρά- Σαρακοστές...μία για κάθε παιδί...Τις βρήκαμε από εδώ και εδώ.

Και τέλος αφήνω το πιο καλό...μια κατασκευή από πλαστελίνη που έφτιαξαν δυο νήπιά μου.Η Αρμέλα έφτιαξε την Κυρά -Σαρακοστή με πλαστελίνη και ο Παντελής την έγραψε και μου έκαναν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη!!!!!Θαυμάστε!

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!!!!

ΑΠΟΚΡΙΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ....

Αποκριών συνέχεια.......

Γίνεται να μην δε διαβάσουμε το παραμύθι της Ζωρζ Σαρρή " "Ο Αρλεκίνος"; Όχι βέβαια...Είναι ένα παραμύθι που αγαπούν τα παιδιά και μπορούμε να βγάλουμε τόσες δραστηριότητες από αυτό.

Αφού διαβάσαμε την ιστορία του Αρλεκίνου μιλήσαμε για τα συναισθήματα που βίωνε ο ήρωας της ιστορία συνδέοντας με κάποιο τρόπο και την ενότητα των συναισθημάτων από τα "βήματα για την ζωή"....Από την μια η χαρά και το κέφι της Αποκριάς και από την άλλη ο στεναχωρημένος Αρλεκίνος που δεν είχε στολή να βάλει....Ο αρλεκίνος είναι στεναχωρημένος, απογοητευμένος και ζηλεύει λίγο....Στο τέλος όμως όλα τα άσχημα συναισθήματα φεύγουν και στη θέση τους έρχονται η χαρά,η περηφάνια και η ευτυχία....

Η φαντασία,η δημιουργικότητα και η καλή θέληση θριαμβεύουν....

• Είδαμε στον χάρτη της Ελλάδας σε ποιες πόλεις γίνονται αποκριάτικες εκδηλώσεις, παραδοσιακές αλλά και οι γνωστές καρναβαλικές με τα άρματα.Είδαμε φωτογραφίες από το Διαδίκτυο για τα παραδοσιακά μας καρναβάλια.Δεν θα μπορούσαμε βέβαια να αφήσουμε απ'έξω και το καρναβάλι της Βενετίας που εκεί διαδραματίζεται η ιστορία του Αρλεκίνου.Ανοίξαμε λοιπόν και ένα χάρτη της Ευρώπης και είδαμε που είναι η Ιταλία και βέβαια η Βενετία, η πόλη του Αρλεκίνου...

• Μετά την ιστορία παίξαμε το παιχνίδι με το καπέλο του Αρλεκίνου.Τα παιδιά σε κύκλο..Όσο κρατάει η μουσική τα παιδιά με γρήγορο ρυθμό βάζουν το καπέλο στο κεφάλι τους και το δίνουν στον διπλανό τους...Όποιος φοράει το καπέλο με το σταμάτημα της μουσικής χάνει και βγαίνει από τον κύκλο....

• Έδωσα στα παιδιά ρόμβους σε διάφορα χρώματα και σχήμα και τους ζήτησα να τους ομαδοποιήσουν πρώτα ανά χρώμα και ύστερα ανά σχήμα...

• Ένωσε τους αρλεκίνους και τους κλόουν.Ένα άτακτο ψαλίδι τους έκοψε και πρέπει να τους φτιάξεις ξανά για να μην στεναχωριούνται....

• Παιχνίδια κινητικά με ρόμβους.Τα παιδιά διαλέγουν τους ρόμβους που ομαδοποίησαν προηγουμένως και χορεύουν...Με το σταμάτημα της μουσικής βρίσκουν το παιδάκι που έχει ακριβώς τον ίδιο ρόμβο (μέγεθος και χρώμα) και γίνονται ζευγάρια.Το παιχνίδι έχει πολλές παραλλαγές.Περισσότερα μπορείτε να δείτε από περσινή ανάρτηση εδώ.

• Το παιχνίδι είχε και συνέχεια....Κάθε φορά που σταματούσε η μουσική ανάλογα με το παράγγελμα, τα παιδιά τοποθετούσα τον ρόμβο τους σε διάφορα μέρη του σώματός τους και προσπαθούσαν να περπατήσουν χωρίς να τον ρίξουν.....έτσι είχαμε και την ευκαιρία να συνδέσουμε και το θέμα με το "σώμα" που το ξεκινήσαμε πριν τις Απόκριες και θα το συνεχίσουμε μετά!

• Μάσκες και καπελάκια Αρλεκίνοι....

• Μουσικά όργανα μαράκες. Από χαρτί και γεμισμένα με ρύζι...

• Έτοιμοι και οι χαρταετοί μας για να τους πάρουν τα παιδιά αύριο...Ιδέα από το Internet αλλά δυστυχώς δε θυμάμαι από που...

• Διαβάσαμε το παραμύθι "Ο καπελάς" από το Δημιουργικό εργαστήρι τεύχος 13.Έδωσε έναυσμα για παιχνίδι αλλά και ωραίες ζωγραφιές...

• Έτοιμοι και αύριο για το αποκριάτικο πάρτι μας...Μερικά από τα παιχνίδια μας.....

• Κι επειδή το πιο σημαντικό από όλα είναι οι ελεύθερες δημιουργίες των παιδιών να και μερικές από αυτές.Κλόουν, κομφετί και σερπαντίνες....