Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Α.Μ.Ε.Α "ΤΟ ΚΟΥΤΣΟ ΑΡΚΟΥΔΑΚΙ"

Αυτόν τον καιρό ασχολούμασταν και ασχολούμαστε με πολλά θέματα...Μπήκαμε στην ενότητα των συναισθημάτων από τα βήματα για την ζωή αλλά και τελειώσαμε το θέμα μας " Γνωρίζω το σώμα μου"....Αυτά τα δύο θέματα μας βοήθησαν με το πρόγραμμα για τα Α.Μ.Ε.Α με τίτλο "Το κουτσό αρκουδάκι".
Το κουτσό αρκουδάκι είναι ένα παραμύθι από τα ΚΕ.ΚΥΚ.ΑΜΕΑ Κομοτηνής και αναφέρεται κυρίως στα άτομα με κινητικά προβλήματα....
Λίγα λόγια για το παραμύθι...
Ο Κανέλλος είναι ένα αρκουδάκι που γεννήθηκε με το ένα πόδι κοντύτερο από το άλλο, αλλά κατά τα άλλα είναι απόλυτα υγιής....Την πρώτη μέρα του σχολείου τα παιδιά τον κοροϊδεύουν  και η χαρά του Κανέλλου μετατρέπεται σε στεναχώρια και απογοήτευση...Εκείνη την μέρα ο Κανέλλος δεν σηκώθηκε από την θέση του...Ακόμα και ο μεγαλύτερος αδελφός του ο Μίκος δεν φαινόταν πουθενά....Το απόγευμα ο Μίκος και οι φίλοι του δεν τον πήραν για παιχνίδι μαζί τους στο ποτάμι γιατί δεν μπορούσε να τρέχει γρήγορα...Όμως μια ξαφνική νεροποντή κάνει τον Κανέλλο να τον δουν οι άλλοι όπως πραγματικά είναι,γιατί σώζει τον αδελφό του και τους φίλους του από το ποτάμι....Στο τέλος όλοι του ζητάνε συγνώμη και γίνονται φίλοι και μια μεγάλη παρέα.....
Τι καλά θα ήταν να γινόταν έτσι και στην πραγματική ζωή....
Το παραμύθι διαπραγματεύεται έννοιες όπως η διαφορετικότητα και η αποδοχή της,ο σεβασμός, φιλία,αγάπη,δύναμη του χαρακτήρα, αφοσίωση, πίστη.....

  • Τα παιδιά ζωγράφισαν το παραμύθι και ότι τους έκανε εντύπωση από αυτό...





  • Δεν τους είχα διαβάσει τον τίτλο και τους ζήτησα να μου δώσουν αυτά τίτλο για το παραμύθι.Ορίστε μερικοί:
Το γενναίο αρκουδάκι
Το αρκουδάκι με την μεγάλη καρδιά
Ο Κανέλλος σώζει τους φίλους του
  • Δεν μείναμε μόνο στα κινητικά προβλήματα αλλά  προχωρήσαμε παραπέρα και σε άλλες δυσκολίες όπως άνθρωποι με προβλήματα όρασης και κώφωσης.
  • Είδαμε πάρα πολλές εικόνες και video από το διαδίκτυο και κυρίως αυτές που δείχνουν ανθρώπους με κινητικά ή άλλα προβλήματα να έχουν μια φυσιολογική ζωή σαν όλους τους άλλους και μάλιστα με πολύ μεγάλη επιτυχία!!!!Ανθρώπους με δύναμη ψυχής!!!!










  • Επειδή όμως αυτό το πρόγραμμα κυρίως είναι βιωματικό, ώστε να καταλάβουν τα παιδιά την δύναμη που μπορεί να έχει ο άνθρωπος και πως κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να τον πτοήσει αρκεί να μπορεί να πιστέψει στον εαυτό του,ξεκινήσαμε....
  • Ζωγραφική με το στόμα και με το πόδι (αφού είδαμε πολλούς πίνακες ζωγραφικής ανθρώπων που ζωγραφίζουν με το στόμα)....










    • Τα παιδιά σε ζευγάρια..Ο ένας με κλειστά τα μάτια και ο άλλος ο βοηθός του..Σε δεύτερη φάση το δυσκολεύουμε, βάζω και εμπόδια...Υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ τους;Δέσαμε τα μάτια μας με ένα μαντήλι..Μπορώ να καταλάβω τον άλλον από την φωνή ή την αφή;(όταν κάναμε το σώμα και τις αισθήσεις)
    • Προσπαθήσαμε να περπατήσουμε όπως το κουτσό αρκουδάκι...
    • Παιχνίδι με καπάκια.Τα παιδιά πάλι σε ζευγάρια.Το ένα έχει ένα κουτάλι στο στόμα.Το άλλο παιδί από ένα καλαθάκι παίρνει ένα καπάκι ,το βάζει στο κουτάλι του ζευγαριού του.Το παιδί με το κουτάλι στο στόμα πρέπει να διανύσει μια μικρή απόσταση με το καπάκι στο στόμα χωρίς να του πέσει. Αν του πέσει αναλαμβάνει ο σύντροφός του να το σηκώσει και να το ξανατοποθετήσει στο κουτάλι.

    • Χρησιμοποιήσαμε μπαλόνια και γράψαμε πάνω τα συναισθήματά μας για τα άτομα με κινητικές η άλλου είδους δυσκολίες...
    • Παιχνίδια με τα μπαλόνια...

    • Διαδρομές χωρίς να χρησιμοποιήσουν χέρια
    • Μάθαμε για την νοηματική, την γλώσσα των ανθρώπων που δεν μπορούν να ακούσουν ή να μιλήσουν και είδαμε πολλά video πως τη χρησιμοποιούν...Πολλά παιδιά έμαθαν το όνομά τους στην νοηματική....


                              (Την εικόνα την βρήκα στο διαδίκτυο)
    • Τέλος η αφίσα μας!Βάλαμε όλη μας την τέχνη και τα συναισθήματα που μας πλημμύρισαν κατά την ενασχόλησή μας με το θέμα...




    Ήταν ένα υπέροχο πρόγραμμα, έντονα συναισθηματικό με πολλά διδάγματα...Το σύνθημα της αφίσας μας;
    ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ-ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ

    Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

    Ο ΚΑΝΕΛΛΟΣ ΚΑΙ ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΗ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΤΟΥ...(ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ)


    Σήμερα 6 Μαρτίου είναι η παγκόσμια μέρα σχολικού εκφοβισμού ή αλλιώς bulling (αγγλικός όρος).Φέτος από την αρχή της σχολικής χρονιάς ασχοληθήκαμε πολύ με την συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών μέσω του προγράμματος "βήματα για την ζωή" αλλά και με το πρόγραμμα που ασχολούμαστε τώρα, "ΤΟ ΚΟΥΤΣΟ ΑΡΚΟΥΔΑΚΙ" ένα πρόγραμμα για τα Α.Μ.Ε.Α και κυρίως για τα άτομα με κινητικές ανάγκες!Ο συνδυασμός αυτών των προγραμμάτων πιστεύω ότι άνοιξε τον δρόμο για το σημερινό θέμα καθώς τα παιδάκια μας είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένα.
    Πρόσφατα στατιστικά στοιχεία έχουν δείξει ότι τα τελευταία χρόνια ο "σχολικός εκφοβισμός " και η βία στα σχολεία είναι σε πολύ ψηλά επίπεδα  στην Ελλάδα.
    Παρόλο που τα παιδιά της προσχολικής αγωγής είναι ιδιαίτερα προφυλαγμένα σε ένα ασφαλές περιβάλλον, χρέος μας είναι η ευαισθητοποίση και η ενημέρωση τους.


    Κάθε τι διαφορετικό δεν είναι και παράξενο.Η διαφορετικότητα δεν πρέπει να μας τρομάζει!Πόσο βαρετός θα ήταν ο κόσμος αν όλοι ήμασταν ίδιοι και στον χαρακτήρα και στην εμφάνιση!
    Η βία μπορεί να εμφανιστεί με πολλά πρόσωπα....και να πονάει το ίδιο!Λεκτική βία, σωματική βία ή ψυχολογική βία...
    (Οι εικόνες είναι από το Διαδίκτυο)
    Κι επειδή όπως είπα παραπάνω τα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν έχουν συνήθως τέτοια βιώματα κάναμε το μάθημά μας όσο γινόταν πιο βιωματικό...
    Και αφού αυτόν τον καιρό έχουμε μπει στη δεύτερη ενότητα από τα "Βήματα για την ζωή", αυτή των συναισθημάτων, και έχουμε γνωρίσει πολλά συναισθήματα, αλλά ασχολούμαστε και με το "κουτσό αρκουδάκι", τον Κανέλλο μας, ο οποίος ήταν κουτσός και όλα τα ζώα στο σχολείο τον κορόιδευαν....σκεφτήκαμε να βάλουμε τον Κανέλλο στη θέση ενός παιδιού που εκφοβίζεται....
    Το πρωί έγινε μια μεγάλη συζήτηση με την κ. Λίτσα με αφορμή κάποιες εικόνες από την Τάνια Μάνεση
      
    Τα παιδιά συζήτησαν πολύ πάνω στις εικόνες και υπέθεσαν τι θα μπορούσαν να αισθάνονται τα παιδιά που εκφοβίζονται και πολλές φορές κακοποιούνται από κάποια άλλα...Φόβο, στεναχώρια,λύπη ,ντροπή, πόνο......
    Ο Κανέλλος μας το κουτσό αρκουδάκι μας που πολύ το αγαπήσαμε, εμφανίστηκε σε φωτοτυπία...Είχε μια μεγάλη, όμορφη και λαμπερή καρδιά...Τα παιδιά προσπάθησαν να το κοροϊδέψουν, να του πουν άσχημα λόγια, ακόμα και να το χτυπήσουν....
    Με κάθε άσχημο λογάκι, με κάθε άσχημη συμπεριφορά ο Κανέλλος μας "τσαλακώνονταν" ,γινόταν όλο και πιο μικρός ,μέχρι που έγινε μια μικρή μπαλίτσα.
    Η καρδούλα του πόνεσε και γέμισε άσχημα συναισθήματα....Πως θα τον ξανακάνουμε καλά;Μα θα του πούμε όμορφα λογάκια, θα του δείξουμε την αγάπη μας και την αποδοχή μας....Η καρδούλα του ήταν πάλι κόκκινη αλλά τώρα δεν ήταν λαμπερή και είναι γεμάτη επιδέσμους...δεν θα γίνει ποτέ όπως πριν...... 
    Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και μπήκαν στη θέση του Κανέλλου..Μια άλλη ομάδα παιδιών άρχισαν να τους μιλάνε και να τους συμπεριφέρονται άσχημα...Με κάθε άσχημο λόγο τα παιδιά έσκυβαν μέχρι που έγιναν και αυτά σαν μπαλίτσες....Τσαλακώθηκε η αξιοπρέπειά τους, ένιωσαν άσχημα.....
    Τι μπορούμε να κάνουμε για να είναι ξανά ευτυχισμένα και χαρούμενα;Μα να τους αποδεχτούμε βεβαίως....Όμορφα, γλυκά λογάκια πλημμύρισαν την καρδιά τους και σιγά σιγά σηκώνονταν....
    Στο τέλος αγκαλιάστηκαν όλοι μαζί γιατί πάνω από όλα είναι ΦΙΛΟΙ!!!!!

    • Στο ολοήμερο είδαμε το θέμα από άλλη σκοπιά..
    Πότε πρέπει να ξέρουμε αν πρέπει να αναφέρουμε ένα πρόβλημα και πότε όχι;Αναφέρω-καταδίδω..Βοηθώ-καρφώνω....
    Υπάρχουν συμπεριφορές που μπορώ να τις αντιμετωπίσω μόνος μου, με συζήτηση και ηρεμία.Ένα σκούντημα κατά λάθος δεν έχει καμία σχέση με ένα σκούντημα που γίνεται επίτηδες...Μια συμπεριφορά που γίνεται μία μόνο φορά και τυχαία είναι τελείως διαφορετική από συμπεριφορές που γίνονται κατ' επανάληψη και είναι επικίνδυνες.....Κι επειδή τα παιδιά αυτής της ηλικίας συχνά τα μπερδεύουν καλούμαστε εμείς οι εκπαιδευτικοί συχνά από τα παιδιά να λύσουμε πολλές παρεξηγήσεις...
    Με υλικό από τη φοβερή Μαρία και το Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο της, τα παιδιά κατανόησαν σε ποιες περιπτώσεις πρέπει αναφέρονται σε κάποιον και σε ποιες πρέπει να προσπαθούν να λύσουν μόνοι τους το πρόβλημα.



    • Συμβουλευτήκαμε τα βήματα για την ζωή και το κεφάλαιο "Είμαι εσωστρεφής-έχω μυστικά" και συζητήσαμε με τα παιδιά πόσο ανώφελο είναι να είσαι εσωστρεφής και να μην μιλάς για κάτι που σε απασχολεί σε άτομα που ξέρεις ότι σε αγαπούν και θα σε βοηθήσουν.Υπάρχουν μυστικά που καλά είναι να τα κρατήσουμε κρυφά,όπως μια έκπληξη γενεθλίων αλλά και μυστικά που πρέπει να τα εκμυστηρευτείς για το καλό σου ή για να βοηθήσεις κάποιον άλλον!Αποφασίσαμε λοιπόν την Δευτέρα να φτιάξουμε το κουτί των μυστικών και να βάλουμε εκεί τα μυστικά μας....
    • Διαβάσαμε το παραμύθι "Η Μόνα σε καινούριο σχολείο"
    Και τα παιδιά ζωγράφισαν ότι τους έκανε εντύπωση.....



    Περσινή ανάρτηση για τον σχολικό εκφοβισμό μπορείτε να δείτε εδώ

    Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

    Η ΚΥΡΑ- ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

    Ερχόμενοι από το τριήμερο της Καθαρής Δευτέρας μιλήσαμε για το έθιμο της Κυρά- Σαρακοστής.




     Η Κυρά Σαρακοστή  είναι ένα παλιό ελληνικό έθιμο που έπαψε να τηρείται στις μέρες μας . Στην ουσία είναι ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που είχαν οι παλιοί για να μετρούν τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Οι εβδομάδες είναι επτά, γιαυτό και η Κυρά Σαρακοστή έχει επτά πόδια. Ένα πόδι για κάθε εβδομάδα.
    Η Κυρά Σαρακοστή έχει σταυρωμένα τα χέρια της, επειδή προσεύχεται, δεν έχει στόμα γιατί δεν μιλάει και γιατί νηστεύει, δεν έχει αυτιά για να μην ακούει. Όλα αυτά γιατί η περίοδος μέχρι το Πάσχα στην ουσία σημαίνει στροφή στον εσωτερικό μας κόσμο με σκοπό την κάθαρση μέσω της νηστείας, όχι μόνο των τροφών αλλά και των κακών μας συνηθειών: δεν βλέπουμε δηλαδή, δεν ακούμε και δεν σχολιάζουμε τι κάνουν οι άλλοι, αλλά στρέφουμε την προσοχή μας στην δική μας βελτίωση.
    Έπαιρναν μια κόλλα χαρτί κι σχεδίαζαν με το ψαλίδι μια γυναίκα. Η κυρά Σαρακοστή δεν έχει στόμα, γιατί νηστεύει τα χέρια της είναι σταυρωμένα γιατί προσεύχεται. Έχει 7 πόδια, τις 7 εβδομάδες της Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο κόβουμε κι ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το κόβουμε το Μεγάλο Σάββατο, το βάζουμε μέσα σ’ένα ξερό σύκο ή καρύδι κι όποιος το βρει του φέρνει γούρι! (Χίος)
    Στον Πόντο έπαιρναν μια πατάτα ψημένη ή ένα κρεμμύδι, έμπηγαν επάνω  7 φτερά κότας, το έδεναν από το ταβάνι και κρέμονταν όλη τη Σαρακοστή. Μια μια βδομάδα που περνάει, έβγαζαν από ένα φτερό. Λέγονταν “κουκουράς” και ήταν το φόβητρο των μικρών.”
    Σε άλλα μέρη, την κυρά Σαρακοστή την έπλαθαν με ζυμάρι, γι’αυτό και μας έχει διασωθεί το τραγουδάκι

    Την κυρά Σαρακοστή
    που ‘ναι έθιμο παλιό
    οι γιαγιάδες μας τη φτιάχνουν 
    με αλεύρι και νερό. 

    Για στολίδι τής φορούσαν
    στο κεφάλι έναν σταυρό 
    μα το στόμα της ξεχνούσαν 
    γιατί νήστευε καιρό. 

    Και τις μέρες τις μετρούσαν
    με τα πόδια της τα επτά 
    κόβαν ένα τη βδομάδα 
    μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά. 

    • Αφού μιλήσαμε για το έθιμο της Σαρακοστής κάναμε ομαδοποίηση τα νηστίσιμα και μη νηστίσιμα φαγητά χρησιμοποιώντας καρτέλες από την Τάνια Μάνεση και την Ανθή Ζήση


    • Η Σαρακοστή της τάξης μας από πέρυσι ξαναμπήκε στον τοίχο...
    • Και οι ατομικές μας Κυρά- Σαρακοστές...μία για κάθε παιδί...Τις βρήκαμε από εδώ και εδώ.





    Και τέλος αφήνω το πιο καλό...μια κατασκευή από πλαστελίνη που έφτιαξαν δυο νήπιά μου.Η Αρμέλα έφτιαξε την Κυρά -Σαρακοστή με πλαστελίνη και ο Παντελής την έγραψε και μου έκαναν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη!!!!!Θαυμάστε!


    ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!!!!